بررسی موانع درک شده انجام فعالیت جسمانی در دانش آموزان دختر و پسر دبیرستانی شهرستان ایذه در سال ۱۳۹۱- ۱۳۹۰

مقدمه: مطالعات زیادی در کشورهای مختلف دنیا به منظور شناسایی موانع انجام فعالیت جسمانی در نوجوانان و جوانان انجام شده است. اما در ارتباط با این موضوع در کشور ایران اطلاعات  کافی در دسترس نیست. لذا این مطالعه با هدف جبران این نقیصه، در دانش آموزان دبیرستانی شهرستان ایذه انجام شد.                                                                                                          روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی تعداد ۵۰۰ دانش آموز دبیرستانی (شامل ۳۰۰ دختر و ۲۰۰ پسر) به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. سپس با استفاده از یک پرسشنامه، موانع انجام فعالیت فیزیکی شرکت کنندگان مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده ها جمع آوری و با استفاده از برنامه SPSS نسخه ۱۸ تجزیه و تحلیل شد. ملاک معناداری آماری ۰۵/۰ P<بود.                                                               یافته ها : ۸/۶۹ % کل دانش آموزان غیرفعال بودند. دانش آموزان پسر نسبت به دختران فعال تر بودند. موانع خارجی انجام فعالیت جسمانی نسبت به موانع داخلی از اهمیت بیشتری برای نوجوانان برخوردار بودند. ۳ سوال « مکان های ورزشی کمی در اختیار من است »، «برنامه زمان بندی اماکن ورزشی موجود، با شرایط من هماهنگ نیست» و «هزینه های ورزش خیلی زیادند» به عنوان مهمترین موانع انجام فعالیت فیزیکی توسط دانش آموزان ذکر شدند.                                                                                                                                                                                 نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد موانع خارجی نسبت به موانع داخلی انجام فعالیت جسمانی در دانش آموزان نقش موثرتری دارد. همچنین دانش آموزان دختر بیشتر از پسران موانع را عامل مهم جلوگیری از انجام فعالیت جسمانی ذکر کردند. لذا درک این عوامل به آموزش دهندگان و متخصصین سلامت و سایر مسوولین در طراحی برنامه های مداخلاتی جهت ارتقای فعالیت جسمانی نوجوانان کمک می کند. واژه های کلیدی: موانع درک شده، فعالیت جسمانی، دانش آموزان دبیرستانی