بررسی وضعیت تضاد شغلی و تضاد خانواده و ارتباط آن با کیفیت زندگی پرستاران شاغل در بالین

مقدمه: پرستاران همواره با حجم کار زیاد و منابع انسانی محدود مواجه هستند و از طرف دیگر باید نقش خود را به عنوان عضو موثر در خانواده ایفا نمایند. با توجه به این که لازم است پرستاران در برقراری تعادل بین مسوولیت های کاری و خانوادگی خود ایفای نقش نمایند، ممکن است این امر بر کیفیت زندگی آن ها تاثیرگذار باشد. مطالعه حاضر با هدف، ارزیابی وضعیت تضاد شغلی و تضاد خانواده با شغل در پرستاران شاغل در بیمارستان و ارتباط بین این عوامل با کیفیت زندگی آنان طراحی و اجرا گردید. روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی بود که در آن ۶۰ پرستار شاغل در سه بیمارستان آموزشی شهر تهران با نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل چهار قسمت اطلاعات دموگرافیک، پرسش نامه های تضاد شغل با خانواده و تضاد خانواده با شغل Carlson و پرسش نامه کیفیت زندگی (SF-۳۶) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و همبستگی استفاده گردید و سطح معنی داری در این مطالعه ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها: میزان تضاد شغل با خانواده در پرستاران به مراتب بیشتر از تضاد خانواده با شغل بود که در ابعاد زمان و کشش نقشی قابل ملاحظه تر بود. همچنین این دو متغیر با هم ارتباط معنی دار، مستقیم و خطی داشتند (۰۱/۰ > P، ۳۸۸/۰ = r). از سوی دیگر، میزان کیفیت زندگی بیشتر پرستاران (۹۰ درصد) در حد متوسط بود. کیفیت زندگی با دو متغیر تضاد شغل با خانواده (۰۱/۰ > P، ۴۶۹/۰- = r) و تضاد خانواده با شغل (۰۵/۰ > P، ۲۸۲/۰- = r) ارتباط معنی دار، معکوس و خطی داشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد با توجه به وضعیت تضاد شغل پرستاری با خانواده و تاثیر آن بر کیفیت زندگی افراد شاغل، ارایه راهکارهای جامعی برای کاهش این تضاد در محیط کار اجتناب ناپذیر می باشد. واژه های کلیدی: تضاد شغل با خانواده، تضاد خانواده با شغل، کیفیت زندگی، پرستاران