مدل تحلیل دیپلماسی علم و فناوری در یک کشور

این مقاله با هدف معرفی یک مدل مفهومی برای تحلیل کارکرد دیپلماسی علم و فناوری در یک کشور تدوین شده و دارای دو بخش است: بخش نخست به معرفی حوزه بین رشته ای دیپلماسی علم و فناوری، رابطه آن با مطالعات امنیت و اقتصاد نوآوری و مرزبندی های آن با رشته های همجوار می پردازد. در بخش دوم، مدلی با دو رکن اساسی دکترین امنیتی و نظام نوآوری در یک کشور برای تحلیل کارکرد دیپلماسی فناوری در یک کشور ارائه می شود. در این مدل نگرش انتخابی به نظام نوآوری، نگرش کارکردی است. برمبنای این مدل، تحلیلگر می تواند کارکرد همکاری های علمی و فناوری بین لمللی یک کشور را در چارچوب هفت کارکرد مشخص نظام نوآوری از دیدگاه افزایش یا کاهش عامل «قدرت به مثابه ابزار» و «قدرت به مثابه هدف» ارزیابی کند. واژگان کلیدی: دیپلماسی علم و فناوری، قدرت به مثابه ابزار، قدرت به مثابه هدف، دکترین امنیتی، نگرش کارکردی