امکانسنجی مناطق مساعد کاشت سیب زمینی در محیط GIS مطالعه موردی: استان کردستان

یکی از روشهای برنامه ریزی کشاورزی، تعیین و شناسایی نواحی مستعد برای کاشت با توجه به شرایط اقلیمی و فیزیوگرافی زمین است. شناخت اقلیم و بررسی نیازهای اکوفیزیولوژیک گیاهان زراعی از مهمترین عوامل موثر در تولید محصول است. آگاهی از این امرکشاورزان را قادر می سازد که متناسب با شرایط اقلیمی و فیزیکی زمین به کاشت پرداخته و از خسارات ناشی از شرایط نامساعد اقلیمی وارده بر محصولات خود تا حد زیادی بکاهند که این امر نیز یکی از راههای اساسی برای توسعه و ارتقاء فعالیتهای کشاورزی است. لذا در این تحقیق که با هدف تعیین نواحی مستعد کاشت سیبزمینی در استان کردستان صورت گرفته است سعی بر آن گردید با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، نقشه رقومی عوامل فیزیکی زمین (ارتفاع، شیب، خاک) و عناصر اقلیمی ( دما، بارش، رطوبت نسبی، تبخیر و درجه روز) تهیه گردد و متناسب با نیاز رویشیکاشت سیبزمینی به لایه ها ارزش وزنی داده شود. و در نهایت با تلفیق همه دادههای مورد مطالعه، نقشه نهایی کاشت سیب زمینی در چهار کلاس مختلف تهیه گردید. نتایج حاصل بیانگر آن است که حدود 3/7 درصد از مساحت استان کردستان شامل دشت مریوان، بخش خیلی کوچکی از شمال غرب استان شامل بانه و شمال سقز، مناطقی از جنوب استان و مناطق وسیعی از شهرستانهای قروه و دهگلان، خیلی مناسب، 16/1 درصد مناسب، 32/7 درصد متوسط و حدود 47/4 درصد برای کاشت سیبزمینی نامناسب می باشند.