بررسی ارتباط تاب آوری با عدم قطعیت و تحمل ناپذیری آن در پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه: یک مطالعه مقطعی
محل انتشار: نشریه پرستاری مراقبت ویژه، دوره: 15، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 62
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCCNUR-15-4_007
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: بخش های مراقبت ویژه به دلیل حساسیت بالا به عنوان یکی از پیچیده ترین بخش های بیمارستانی در نظر گرفته می شود. از این رو، پرستاران دچار چالش هایی از قبیل عدم قطعیت می شوند که می تواند بر عملکرد پرستاری تاثیر بگذارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط تاب آوری با عدم قطعیت و تحمل ناپذیری عدم قطعیت پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه انجام شد.
روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی، ۲۳۷ پرستار شاغل در بخش های مراقبت های ویژه بزرگسالان در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۴۰۱ انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه عدم قطعیت و پرسشنامه تحمل ناپذیری عدم قطعیت جمع آوری شدند. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون) انجام شد.
یافته ها: میانگین نمره تاب آوری پرستاران شرکت کننده در مطالعه ۲۰/۴ با انحراف معیار ۲/۶ در سطح متوسط (۷۵ درصد) بود. همبستگی مثبت معنی داری بین نمرات تاب آوری و تحمل ناپذیری عدم قطعیت در پرستاران (۰/۰۰۱>p، ۰/۲۱۳=r) و همچنین همبستگی مثبت معنی دار اما در حد ضعیف بین نمرات تاب آوری و عدم قطعیت در پرستاران دیده شد (۰/۰۰۴=p، ۰/۱۸۸=r). به طوری که با افزایش نمرات تاب آوری پرستاران، نمره عدم قطعیت آنها عموما افزایش پیدا کرد.
نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که عدم قطعیت و تحمل ناپذیری آن با تاب آوری ارتباط معکوس دارد و این نشان می دهد که عدم قطعیت و تحمل ناپذیری آن مفاهیم و مولفه های پیچیده ای هستند که می توانند تحت تاثیر عوامل متعددی قرار گیرند که نیاز به مطالعه بیشتر در این حوزه را می طلبد از طرفی تاب آوری نمی تواند حلال همه مشکلات پرستاران در محیط های بالینی باشد. همان طور که یافته ها در این مطالعه نشان داد افزایش تاب آوری نتوانسته است عدم قطعیت و تحمل ناپذیری آن را کاهش دهد و این یافته می تواند آغازگر مطالعات دیگر جهت شناسایی پیش بینی کننده های عدم قطعیت و تحمل ناپذیری آن باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عصمت شمالی نصب
Department of Critical Care Nursing, School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مریم اسماعیلی
Department of ICU and Nursing Management, School of Nursing & Midwifery،Nursing and Midwifery Care Research Center، Tehran University of Medical Sciences, Iran
محبوبه شالی
Department of Critical Care Nursing, School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
سامان معروفی زاده
Department of Biostatistics, School of Health, Guilan University of Medical Sciences, Guilan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :