بررسی نیازهای مراقبتی خانواده ی بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه: یک مطالعه مقطعی

زمینه و هدف: خانواده از مهم ترین نهادهای اجتماعی است و بر اساس اصول مراقبت تسکینی، خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه مددجو محسوب می شوند. توجه به نیازهای ایشان یک امر ضروری و در راستای مراقبت های پرستاری کل نگر است. لذا این مطالعه با هدف تعیین نیازهای خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه به انجام رسید. روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است. جامعه هدف تمام اعضای خانواده بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در نیمه اول سال ۱۴۰۱ بود که به روش نمونه گیری غیرتصادفی سهمیه ای وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری داده ها از فرم مشخصات جمعیت شناختی شرکت کنندگان و بالینی بیماران و پرسشنامه CCFNI استفاده شد. سطح معناداری کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سن شرکت کنندگان در مطالعه ۴۲/۴ سال (حداقل سن ۱۹ و حداکثر ۷۸ سال) بود. ۵۲/۷ درصد اعضای خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه مرد و ۴۷/۳ درصد زن بودند. ۳۱/۹ درصد تحصیلات دانشگاهی، ۳۴/۸ درصد تحصیلات دیپلم و ۳۳/۳ درصد تحصیلات زیردیپلم داشتند. ۷۴/۹ درصد از افراد متاهل و ۶۶/۲ درصد دارای فرزند بودند. میزان نیاز مراقبتی شرکت کنندگان مورد پژوهش، در محدوده بالا با نمره کل ۱۷/۲± ۱۴۳/۳ (۳/۱۸ از بازه بین ۱ تا ۴) بود. مهمترین زیرمقیاس های نیازهای مراقبتی اعضای خانواده بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه به ترتیب نیاز اطمینان، نیاز راحتی، نیاز اطلاعات، نیاز مجاورت و نیاز حمایت بود. نتیجه گیری: نیازهای مراقبتی خانواده این بیماران در حد بالا بوده و میزان نیاز به حمایت کمترین و میزان نیاز به اطمینان بالاترین بودند. با توجه به این که سنجش و تامین نیازهای اعضای خانواده در راستای پرستاری جامع نگر است لذا احساس نیاز مراقبتی بالای این افراد حاکی از اهمیت بیشتر پرستاران در این مورد است مخصوصا چون بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه شرایط خاص و حادتری دارند پرستاران ضمن اجرای مراقبت های پرستاری دقیق برای بیماران، در تامین نیازهای مراقبتی خانواده هایشان نیز باید تلاش کنند.