بررسی میزان اضطراب و افسردگی در سالمندان مبتلا به سندرم کرونری حاد در بیمارستان های منتخب شهر تهران سال ۱۴۰۰: یک مطالعه مقطعی چندمرکزه

زمینه و هدف: بیماری عروق کرونر، علاوه بر مطرح نمودن مشکلات جسمی، باعث اختلال قابل توجه در وضعیت روانی بیماران می شود که از جمله این اختلالات می توان به اضطراب و افسردگی اشاره کرد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان اضطراب و افسردگی در سالمندان مبتلا به نشانگان کرونری حاد بستری در بیمارستان های منتخب شهر تهران سال ۱۴۰۰ انجام شد. روش ها: مطالعه ی حاضر از نوع مطالعات مقطعی است که در سال ۱۴۰۰ انجام شد. جامعه آماری مطالعه بیماران سالمند مرد و زن (بالای ۶۰ سال) مبتلا به بیماری سندرم کرونری حاد بستری در بیمارستان های منتخب شهر تهران بودند که به روش تصادفی ۲۲۹ نفر انتخاب وارد مطالعه شدند. ابزار این مطالعه پرسشنامه (پرسشنامه های آزمون کوتاه شناختی، مشخصات فردی و اجتماعی و پرسشنامه مقیاس بیمارستانی اضطراب و افسردگی) بودند. یافته ها: نتایج نشان داد که با افزایش یک واحد نمره اضطراب، در صورت ثابت گرفتن سایر متغیرها، میزان نمره افسردگی بطور متوسط ۰/۴۵ واحد افزایش پیدا می کند. همچنین نتایج برای سایر متغیرهای جمعیت شناختی نشان داد که افراد دارای تحصیلات پایین، داشتن سکونت غیرشخصی، عدم برخورداری از حمایت اجتماعی، خانوارهای دارای بیش از چهار فرزند، افراد بیکار و جنسیت مرد نسبت به افراد دارای تحصیلات دانشگاهی، داشتن سکونت شخصی، برخورداری از حمایت اجتماعی، خانوارهای دارای کمتر از چهار فرزند، افراد شاغل و جنسیت زن، از نمره افسردگی بالاتری برخوردار بودند. نتیجه گیری: با توجه به وجود رابطه معناداری بین برخی از متغییرهای جمعیت شناختی سالمندان با میزان افسردگی و اضطراب و همچنین مستعد بودن بیماران سالمند به بیماری های قلبی و عروقی و تاثیرات نامتعارف افسردگی بر این گروه از بیماران، نتیجه گیری می شود که توجه جدی به این ویژگی های جمعیت شناختی که موثر بر میزان افزایش افسردگی و اضطراب بیماران هستند، از طرف ارایه کنندگان خدمات سلامت و خانواده بیمار صورت گیرد تا از میزان افسردگی و اضطراب بیماران سالمند بکاهد.