دشواری زبان عربی و بازتاب آن

مقاله حاضر به روش مروری- کتابخانه ای است، که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف این مطالعه بررسی دشواری زبان عربی و بازتاب آن انجام گرفته است. محتوای لازم برای نگارش این مطالعه از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی scholar G ،SID و موتور جستجوی گوگل بدست آمده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد تا قبل از انقلاب، زبان عربی به صورت محدود در نظام آموزش و پرورش آموزش داده می شد. بعد از انقلاب، تدریس این زبان الزامی شد، زیرا زبان عربی زبان قرآن و معارف اهل بیت(ع) است و با زبان فارسی بسیار در آمیخته، به نحوی که فهم زبان فارسی تا حدی در گرو آشنایی و فهم زبان عربی است. نیروی انسانی نامناسب، روش سنتی آموزش عربی، آموزش نامناسب دستور زبان، دامنه محدود واژگان و متون درسی، غلبه دستور زبان و قواعد محوری، زمان اندک تدریس، عدم تبیین درست اهداف از جمله چالش هایی است که آموزش زبان عربی در کشور را ناکارامد کرده است. قبل از انقلاب زبان عربی به صورت محدود در برنامه آموزش و پرورش داشت. پس از انقلاب، آموزش زبان عربی در اصل (۱۶) قانون اساسی توسط مجلس خبرگان در تاریخ ۱۳۶۸/۶/۶ تصویب شد، چرا که زبان قرآن و علوم و معارف اسلامی عربی است و ادبیات فارسی کاملا با آن آمیخته است. همچنین، در مصوبه های جلسه ۶۲۶ و ۶۴۷ شورای عالی آموزش و پرورش بر لزوم استفاده از زبان عربی جهت درک بهتر قرآن و احادیث تاکید شده است.