ارزیابی نقش عکاسی در ارتقا کیفیت حسی فضای معماری

از میان فضاهای متنوعی که انسان به طور روزمره با آن سروکار دارد، فضاهایی هستند که بدون حضور خالق اثر، بر بیننده تاثیری عمیق می گذارند و در ذهن ماندگار می شوند. عکاسی بعنوان هنر ثبت وقایع ، در ثبت پیچیدگی ها، کیفیت های فضایی و احساس مخاطبین بکار گرفته می شود. چگونگی نقش موثر عکاسی در خلق فضای با کیفیت و تاثیرگذار معماری از اهداف اصلی تحقیق حاضر می باشد.این پژوهش با تبیین معیارهای کیفی فضای معماری از بعد ادراک حسی و نقش تجربیات زیبایی شناسانه در مخاطب و معمار، بدنبال یافتن ابزار مناسب برای ارتقا فرآیند طراحی با توجه به نقش موثر عکاسی در خلق فضای با کیفیت معماری است . روش تحقیق کیفی و به صورت توصیف و تحلیل محتوایی صورت گرفته است و از منظر فلسفه درک هنر، مبحث زبان تصویر و جریانات بصری به بررسی ویژگی های مشترک میان عکاسی و معماری پرداخته است . نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد ثبت و درک عکاسی بعنوان روش ثبت رویدادها و سوژههایی از محیط ، می تواند در ادراک فضای معماری نقش بسزایی داشته باشد و موجب ارتقاء فرایند آموزش و به دنبال آن طراحی معماری شود. نتایج تحقیق در راستای درک عمیق فضا و به کارگیری شیوههای موثر بر خلق فضای باکیفیت در معماری کمک می کند.