تاثیر هنرهای سنتی بر معماری

معماری ایران قبل از اسلام، حدود ده هزار سال قدمت دارد. قبل از اسلام، حکمت، جزء الینفک دین بوده و پیوندی تنگاتنگ ودوسویه بین حکمت و دین وجود داشته است لذا قطع به یقین، حکمت معماری ایران قبل از اسلام به شدت، متاثر از اعتقادات دینیاست و تردیدی نیست که این اعتقادات دینی برای تجلی و ظهور ،با منطق ریاضی و هندسه تلفیق گشته است. خصلتی که درمعماری ایرانی، گوهر معماری ایرانی محسوب میشود ،گزینش بسیار ظریف ،بدیع و هنرمندانه از هندسه برای فرم بخشی بهجهان بینی و اعتقادات دینی است. در دوره قبل از اسلام، ایران به عنوان یک امپراطوری، نیاز داشت که به عظمت بناهایحکومتی و مذهبی، به مقیاس امپراطوری ها تبدیل شده بود و این خود، کافی بود که در ایران قبل از اسلام، بنا هایی ساخته شودکهتعجب همگان را برانگیزد. روش پژوهش حاضر تاریخی _توصیفی و تحلیلی بوده و سعی در بررسی یک کمیت توصیفی در طیساختار زمانی با اتکا به شواهد میدانی و کتابخانهای دارد و با هدف بررسی این همانی بین حکمت و دین و پیوند تنگاتنگ دین بامعماری در ایران قبل از اسلام به دنبال پاسخی برای این سوال است که چرا معماری قبل از اسلام، متاثر از اندیش ههای دینیبوده و پیوند معماری و دین، منبعث از چه عواملی است؟ در این نوشتار مهم ترین آیین های دینی ،دوره های تاریخ معماری وشیوههای معماری در ایران قبل از اسلام، بررسی شده و مهمترین آثار بجامانده از این دورهها با دید حکمی، مورد مداقه قرارگرفته است، درنهایت با استفاده از مجموع این پژوهشها، اصلی ترین آبشخورهای معماری ایران قبل از اسلام استخراج گردیده وضعف تئوریک ارتباط معماری و حکمت خسروانی در ایران قبل از اسلام تا حد زیادی مرتفع شده است. آموزههای دینی قبل ازاسلام از قبیل پندار نیک،گفتار نیک و کردار نیک به همراه نبوغ فوقالعاده ایرانیان در نحوه بکارگیری ریاضی و هندسه در فرمو قالب بخشی به ایمان و اعتقادات خود، در کنار توجه ویژه به عظمت بناهای حکومتی و مذهبی به عنوان مقیاس قدرت و جلالامپراطوری ایران، از اصلی ترین آبشخورهای معماری ایران قبل از اسلام به شمار میآیند.