ملاحظات حسی در معماری محیطهای یادگیری کودکان اوتیسم

اغلب مبتلایان به اوتیسم واکنش های غیر طبیعی به اطلاعات حسی برگرفته از محیط اطرافشان نشان می دهند. کودکان طیف اوتیسم به لحاظ جسمانی ، رفتاری و اجتماعی تفاوت قابل ملاحظه ای با سایر کودکان دارند؛ از این رو مبحث یادگیری که اصلی ترین نیاز هر فرد در زندگی می باشد، برای این کودکان بسیار بیشتر از سایرین حائز اهمیت است . این اختلال که معمولا علائمش تا پیش از سه سالگی بروز می کند، باعث تمایز بارز کودک با کودکان عادی شده و خانوادهها را با مشکلات متعددی روبرو می سازد. دهه ها است که محققان به مطالعه و بررسی روانشناسی محیط در محیط های یادگیری کودکان اوتیستیک پرداخته اند تا بتوانند از طریق ارتقای کیفیت معماری ، نیازهای ویژه این گروه از کودکان را تامین کنند. هدف پژوهش حاضر آشنایی با طیف اختلالات اوتیسم ، توصیف رفتارهای حسی کودک اوتیستیک و بررسی واکنش های آنان به عناصر کالبدی در طراحی محیط های یادگیری و ارائه ملاحظاتی برای طراحی فضاهای یادگیری کودکان اوتیسم است . نتایج تحقیق نشان می دهد با در نظر گرفتن روحیات کودکان اوتیستیک ، می توان فضاهای یادگیری مناسب برای آنها که دارای اختلالات حسی همچون بینایی ، شنوایی ، لامسه ، عمقی و دهلیزی هستند، ایجاد نمود که در بهبود شرایط جسمی و روانی این کودکان تاثیر بسزایی دارد.