بررسی راهکارهای سنتی پایدار در معماری کویر ایران برای حل مسئله انرژی

سازه های سنتی ایرانی را میتوان تبلور معماری پایدار برشمارد. معماری پایداری که برای رسیدن به اهداف و مقاصد خود تا حدی پیش می رود، طراحی هر ساختمانی با کمترین اثر نامطلوب بر محیط و همچنین طراحی منطبق با طبیعت را ضروری می داند. بنابراین با توجه به معماری سنتی ایران، مشاهده می شود که ویژگی های معماری ایرانی منطبق بر قواعد معماری پایدار است . و می تواند با لذت بردن از ویژگی های خاص معماری سنتی ایرانی ، پایداری در معماری مدرن را به دست آورد. این مقاله بر نتایج پایداری ناشی از عناصر اقلیمی در معماری سنتی ایران در مناطق گرم-خشک متمرکز است . در کشور پهناوری مانند ایران با مناطق آب و هوایی متفاوت، سازندگان سنتی مجموعه ای از راه حل های منطقی برای آسایش انسان ارائه کرده اند. هدف این تحقیق نشان دادن معماری سنتی در اقلیم گرم-خشک ایران به عنوان نمونه ای از معماری پایدار است . معماری سنتی ایران به دلیل داشتن ویژگی های پایدار، پایدار تلقی می شود. قادر به پاسخگویی به مشکلات زیست محیطی از یک دوره طولانی است . ویژگی های آن بر اساس عوامل اقلیمی و همچنین مصالح ساختمانی محلی مناطق گرم-خشک است . معماری مناطق گرم-خشک ایران دارای ویژگی های منحصر به فرد متعددی است که ضرورت های زیبایی شناختی و ظرفیت اکولوژیکی را درک می کند. مسلما این نوع معماری نه تنها از منابع طبیعی بهره برداری می کند بلکه روحیه آن را نیز افزایش می دهد. در نتیجه تکنیک های آن بسیاری از آخرین مفاهیم در معماری پایدار را درک می کند. نتیجه این مقاله ؛ نشان می دهد که با توجه به تجربه در معماری سنتی مناطق گرمسیری ، می توان یک معماری زیست محیطی و پایدار ایجاد کرد.