دستفروشی خیابانی ، امنیت یا ناامنی اجتماعی ؟ مطالعه موردی بازار چهارراه رسولی زاهدان

اگرچه اقتصاد، عاملی ضروری برای دستیابی به پایداری است ، اما به نظر می رسد که ویژگی های "اقتصاد غیررسمی " در برنامه ریزی های کلان شهری نادیده گرفته شدهاند. با رشد گسترده جمعیت و شهرنشینی در ایران، سیاست های شهری عمدتا بر نوسازی کالبدی ساختمانها تمرکز داشته اند و مفهوم غیررسمی صرفا برای ایجاد نظم مکانی و فضایی جدید، جهت ساماندهی محیط شهری در نظر گرفته شده است . این درحالیست که در بحث از پایداری ، فرصت ایجاد محیطی مناسب برای حمایت از گروههای محروم و شاغل در بخش اقتصاد غیررسمی ضروری بنظر می رسد. لذا یکی از موضوعات مهم ، نحوه استقرار و عواقب هم نشینی بخش غیررسمی اقتصادی در کنار بخش رسمی است . این پژوهش ، با توجه به ضرورت احساس امنیت در محیط های شهری ، این سوالات را مطرح می کند: حضور و فعالیت دستفروشان موجب ایجاد احساس امنیت یا ناامنی (برای بازاریان) است ؟ چه عوامل کالبدی و اجتماعی بر شیوه استقرار دستفروشان دخالت دارند؟ با مطالعه بازار رسولی در شهر زاهدان، و جمع آوری دادهها از ۱۰۰ دستفروش و ۱۱۹ مغازهدار، یافته های تحقیق نشان می دهد که مغازهداران (مجاور) نسبت به حضور دستفروشان نظر مثبتی دارند و وجود آنها را به عنوان عاملی برای ارتقا احساس امنیت در بازار می شناسند. همچنین نتایج این پژوهش نشان می دهد که تعامل کالبدی /اجتماعی میان دستفروشان و مغازهداران، معیشت آنان را تضمین کرده و حیات کالبدی - اجتماعی بازار را موجب می شود. نتایج را می توان راهگشایی در اجرای پروژههای نوسازی تجاری و کمک به تصمیم گیران در تخصیص منابع مناسب در سیاست های شهر پایدار در نظر گرفت .