ارزیابی روشهای مختلف درون یابی در برآورد منطقهای بارندگی در استان خوزستان

نقشههای همبارش یک منطقه پیش نیاز بسیاری از مطالعات هیدرولوژی و هواشناسی می باشد . نحوه توزیع بارش در یکمنطقه وابسته به روش تحلیل مورد استفاده ی مکانی داده های بارندگی است . به منظور تعیین بهترین روش برآورد منطقه ایبارندگی ماهانه و سالانه در سطح استان خوزستان، در این تحقیق پنج روش درون یابی شامل کریجینگ، کوکریجینگ،رگرسیون-کریجینگ، وزنی عکس فاصله و اسپلاین با یکدیگر مقایسه شدند . نتایج تحلیل واریوگرافی در این منطقه نشان دادکه داده های بارندگی در تمامی ماهها بجز ماههای کم بارش از ساختار مکانی قوی برخوردار است . ارزیابی روش ها با استفادهاز تکنیک اعتبارسنجی حذفی انجام شد . همچنین، شاخص های ریشه میانگین مربعات خطا و میانگین خطای اریب در هرروش محاسبه و روش برتر بر اساس مقادیر کمتر خطاها انتخاب گردید . نتایج بدست آمده حاکی از آن است که روش هایرگرسیون-کریجینگ و کریجینگ عمومی به ترتیب به عنوان بهترین روش های درون یابی داده های بارندگی ماهانه و سالانهدر این منطقه پیشنهاد نمود . همچنین، نتایج حاکی از وجود رفتارهای غیرخطی در تغییرات مکانی بارندگی ها در این منطق هاست.