طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد معماری همساز با اقلیم در شهر بابل به منظور بهینه سازی مصرفانرژی

هدف اصلی این مقاله طراحی مجتمع مسکونی در بابل با استفاده از اصول معماری اقلیمی به نحوی که به بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان بیانجامد. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی است . در روششناسی این پژوهش به روش توصیفی و کیفی و موردکاوی نظری و کاربردی از طریق مطالعات کتابخانه ای و استفاده از منابع علمی و پژوهشی قبلی درباره مساله استفاده شده است . مطالعات توصیفی تحلیلی در حوزه ی جمع آوری اطلاعات هدفمند معماری در پژوهش تعیین خواهد شد. روش اثبات فرضیه استنتاج از نتایج حاصل از مبانی نظری پژوهش و تحلیل نمونه های موردی و ارزیابی میزان تعدد کاربرد شاخصه ها در این موارد می باشد. در بخش روش شناسی ، نخست با بهره گیری از روش کتابخانه ای و همچنین با در نظر گیری فرضیات پژوهش ، به جمع آوری مبحث های مرتبط با مبانی نظری پژوهش پرداخته شد. در ادامه به بررسی نمونه های موردی موجود که رویکرد مشابهی با موضع پژوهش داشته اند پرداخته و شاخصه های اقلیمی آنها استخراج شده سپس از طریق تحلیل کیفی نتایج مورد نظر حاصل گردید. در مرحله بعد، با توجه به میزان استفاده و رعایت شاخصه های مسکن بومی اقلیم معتدل و مرطوب موارد مورد نظر را دسته بندی و اولویت بندی می نمائیم که این اولویت بندی به دو صورت رنگ دهی و امتیاز دهی صورت گرفت . در روش رنک دهی به این صورت عمل خواهد شد که عملکرد هایی که به صورت جزئی و کمتر به آن پرداخته شده است را با رنگ های کمرنگ تر نشان داده و به تناسب استفاده و رعایت عملکرد های مورد نظر رنگ ها تغییر کرده و هرچه رعایت اصول بیشتر باشد رنگ ها را به صورت تیره تر نشان داده شد. در پایان نتایج تحقیق نشان داد در مجموع می توان گفت ، مطالعات معماری در منطقه ، اصولی را متذکر می شود که تمامی جنبه های کالبدی و استاندارهای آسایش محیطی ، آسایش روانی ، تزیینات نه صرفا زیبایی بلکه عملکردی ، انعطاف پذیری ، همساز بودن با اقلیم و... را شامل می گردد.