ترجیحات زنان نسل جوان پیرامون ورودی واحدهای مسکونی در آپارتمان هانمونه موردی : شهر تهران

ورودی هر فضا، اولین مکانی است که با حضور در آن، خصوصیات فضا، آداب ورود، حد خصوصی و عمومی بودن و سایر ویژگی های فضا کشف می شود. یکی از مسائل ساختمان های معاصر، عدم توجه به مفهوم ورودی است . ویژگی هایی همچون کنترل اشرافیت بصری و صوتی ، ایجاد یک فضای رابط بین محیط عمومی بیرونی و فضای خصوصی داخل خانه ، ایجاد سلسله مراتب ورود به فضاهای داخلی و مشخصه هایی که محیط بیرون و درون را از هم تفکیک می کند، از ویژگی های خانه های سنتی بودند که در خانه های معاصر نادیده گرفته شدند. سوال اصلی این تحقیق این است که حال که مسائل اقتصادی ، متراژهای پایین واحدهای مسکونی و محدودیت های فضایی به ناچار باعث حذف، کاهش و ایجاد تغییرات اساسی در طراحی وروی واحدهای مسکونی ساختمان های پرتراکم شهری شده است ؛ آیا زنان نسل جوان در استفاده از این فضاها، دچار چالش هستند؟ از دیدگاه این افراد، چه فاکتورهایی در طراحی ورودی واحدهای مسکونی معاصر باید در اولویت قرار بگیرد؟ از آنجاییکه این پژوهش از نوع اکتشافی می باشد و هدف آن نه تعمیم آماری بلکه دستیابی به تنوع دیدگاه ها و تفاسیر درباره پدیده مورد مطالعه است ، از روش تحقیق کیفی و تکنیک مصاحبه نیمه ساختاریافته و مشاهده برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است . مطالعه برروی ۲۷ خانم بین ۲۰ تا ۴۰ ساله نشان داد که علاوه بر محرمیت ، مسائلی مانند کارایی ، زیبایی ، امنیت ، تعمیر و نگهداری و هویت و خوانایی هم در رضایتمندی سکونتی و متفاعبا پایداری اجتماعی موثر است .