مفهوم تاب آوری شهری با رویکرد چارچوبی الزامی برای مدیریت و برنامه ریزی آینده شهر ارومیه

با توسعه شهرها و تنوع نیازها، مسائل انسانی در کنار مخاطرات و تهدیدهای طبیعی نیز شهرها را تهدید می کنند. با کاهش توانایی شهرها در مقابل فشار گسترش شهری ، تخریب بیشتر زمین ها را شاهد خواهیم بود که پیامدهای مخربی برای شهرها و ساکنانش در پی خواهد داشت . فلذا نیازمند الگوی مدیریتی مناسبی برای رویارویی با این رویدادها است .وصول کارکرد و توانمندی شهرها به گونه ای که بتوانند در کوتاهترین زمان پاسخگوی پیامدهای پیش آمده با بهترین واکنش باشند ،مبحثی می باشد که ارتباط تاب آوری شهری و مدیریت شهری را رقم میزند. تاب آوری شهری در زیست و بقای شهر موثر است ، امروزه در مدیریت شهرها حائز اهمیت است زیرا با افزایش ظرفیت اجزای پویا و پیچیده از آن در برابر تمامی بحرانها حفاظت می نماید.شهر ارومیه در سالهای اخیر با سرعتی شتابان گسترش یافته است . موقعیت این شهر باعث شکل گیری مشکلات عدیده ایست که متناسب با نیازهای جمعیتی شهر نمی باشد. نظام مدیریتی شهر ارومیه در ارتقای زیرساخت ها از وضعیت نامطلوبی برخوردار است . لذا مدیران شهری باید به تحلیل لایه های شهری ارومیه در ابعاد مختلف جهت ایجاد و ارتقای تابآوری شهری به منظور مقابله با رویدادهای غیرقابل پیش بینی و ارائه خدمات اقدام نمایند . بنابراین الزامیست تا با افزایش ظرفیت و توان سکونتگاههای شهری و ضریب تاب آوری آنها، زمینه برای مدیریت با کیفیت شهر ارومیه برای نسل های آینده مهیا گردد. این پژوهش به صورت توصیفی -تحلیلی با هدف بیان مفهوم تابآوری شهری به دنبال تدوین چارچوبی مناسب برای مدیریت و برنامه ریزی صحیح آینده شهر ارومیه جهت پیشگیری از مشکلات آتی می باشد .