نقش مکان های سوم در ارتقای حس تعلق شهروندان. موردمطالعه: از میدان ولیعصر تا چهارراه خیابان ولیعصر تهران

زندگی اجتماعی شهروندان، همواره از عوامل گوناگونی تاثیر پذیرفته است که یکی از آنها مکان سوم است که از مهم ترین مکان ها در عرصه های عمومی است. این مکان ها همواره محلی برای جاری شدن زندگی غیر رسمی در مقابل زندگی رسمی بوده است که، همواره تاثیر بسزایی در زندگی عمومی شهر وزندگی اجتماعی شهروندانش داشته است. مکان سوم به عنوان یکی از نهادهای اصلی حوزه عمومی، می تواند نقش پناهگاه در مقابل خانه یا محل کار را داشته باشد. مکانی است که افراد می توانند به صورت منظم به آن سر بزنند و با دوستان یا غریبه ها ارتباط برقرار کنند. جاذبه شهر در این است که شهر افراد را از هنجارهایی که شدیدا در فضای شخصی احساس می شوند، آزادمی سازد و به مردم اجازه می دهد که درباره خود و دیگران بیاموزند. کلید موفقیت زندگی اجتماعی عمومی این است که مردم درجاهایی که احساس راحتی می کنند، ایمن هستند و زمانی برای گذران اوقات خوددارند، به صورت مداوم فعالیت های ضروری خود را با فعالیت های انتخابی (فعالیت هایی که از انجام آنها لذت می برند) جایگزین کنند. هدف پژوهش حاضر ساماندهی مکان های سوم در فضاهای شهری (میدان ولی عصر تا چهارراه خیابان ولی عصر تهران) به منظور افزایش حس تعلق به مکان است که با ارزیابی شاخص های (حس تعلق، حضور پذیری، تعامل پذیری، ارزیابی جشنواره ها و اتفاقات فرهنگی و رضایت از کیفیت محیطی) در محدوده موردسنجش قرارگرفته است. روش تحقیق و گردآوری اطلاعات اسنادی و تحلیلی مبتنی بر توزیع ۱۰۰ پرسش نامه بین جامعه آماری تک نمونه ای و ضریب همبستگی پیرسون t بوده است در بخش یافته های استنباطی برای تجزیه وتحلیل اطلاعات تحقیق از آزمون بهره گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که وضعیت میدان ولی عصر تا چهارراه خیابان ولی عصر تهران بر اساس شاخص ها (در موارد حس تعلق، حضورپذیری، تعامل پذیری و رضایت از کیفیت محیطی) در سطح نسبتا مناسب قرار دارد اما نگرش و ارزیابی پروژه ها و اتفاقات فرهنگی با توجه به میزان تمایل در مشارکت و برگزاری جشنواره ها در سطح نسبتا پایین قرار دارد و نیازمند برنامه ریزی و توجه جدی تر است. نتایج ضریب همبستگی نیز حاکی از روابط آماری مثبت و معنادار بین تمامی شاخص ها است. شهروندان نسبت به موضوع و نحوه برگزاری رویدادها و جشنواره ها، حضور و مشارکت فعال در محیط و تعامل پذیری اظهار نارضایتی داشته، زیرابه نیازها و خواسته ها و تمایلات آنها هیچ گونه توجهی نشده است و این موارد مانع ارتقاء حس مکان می شود. ایجاد پیاده راه با محیط بصری جذاب و امکان مناسب گذران فراغت یکی از راهبردهای موثر در جهت توسعه و تقویت مکان سوم و ارتقا حس مکان است.