نظریات ادبی دکتر غلامحسین یوسفی درباره صورت و معنی شعر
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 74
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KVSHN-19-37_003
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402
چکیده مقاله:
دکتر غلامحسین یوسفی یکی از استادان مسلم زبان و ادبیات فارسی و در زمینه علوم و نظریههای ادبی، صاحبنظر بود و نقد و نظرهای ارزشمندی در ارزیابی شعر فارسی، از خود بهجا گذاشت. به اعتقاد او آثار ادبی و خصوصا اشعار ماندگار فارسی، در عین حال که از ماهیت ادبی و شروط هنری برخوردارند، رسالتهای اجتماعی بر عهده دارند. او در نقد عملی تعدادی از اشعار ماندگار فارسی، نشان داده است که هر شعری که ماهیت هنری دارد، باید معنی و صورتی داشته باشد. صورت بیمعنی و معنی بیصورت نمیتواند موثر و ماندگار باشد، در نتیجه از هدف اجتماعی خود باز میماند. هرچند صورت و معنی جدا از هم قابل تحقق نیستند، در هماهنگی برای آفرینش اثر ادبی، معنی به اندازه صورت اصالت دارد و در عین حال یکی از شروط ماندگاری هنر این است که صورت تناسب لازم و کافی را با معنی داشته باشد. در این نوشته دیدگاههای او را در مورد اهمیت و اصالت صورت و معنی، تناسب میان آن دو، آثار هماهنگی صورت و معنی متناسب و رسالتهای آثار هنری بررسی کردهایم. نتیجه این است که معنی بیصورت هنر محسوب نمیشود و صورت بیمعنی ماندگار و موثر نیست و اثر هنری که موثر نباشد، نمیتواند نتیجه اجتماعی داشته باشد و عملا از شروط شهرت و ماندگاری عاطل می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ابراهیم رنجبر
دانشیار دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :