غربت و بیگانگی در شعر صعالیک جاهلی

جهان­بینی بشر، در همه اعصار، شاهد تغییراتی بوده است. نظریه ­های علمی- فلسفی، واقعیت ­های داخلی و خارجی، وقایع سیاسی و... زمینه را برای این تغییرات و تفاوت ها فراهم ساخته است. در دوران جاهلی نیز واقعیت ­های داخلی موجود در جامعه قبیله­ ای، زمینه را برای پذیرش عقیده مقابله با این جامعه مهیا کرد. محصول این مقابله، گریز و بیگانگی درونی، انکار آداب و رسوم اجتماعی، فاصله طبقاتی و تبعیض نژادی و عصیان در مقابل آن، غربت مکانی و دل بستن به آرمان های بلند انسانی و به دیگر سخن، تلاش و امید برای اصلاح واقعیت­ های موجود در جامعه جاهلی است. شعر صعالیک دوران جاهلی، بیشتر تصویری از این آرا و اندیشه ­هاست و این گفتار عهده دار انعکاس پاره­ای از این نظرگاه ­هاست.