انطباق یا عدم انطباق قاعده تشبه به کفار بر یوگا

هدف این پژوهش امکان یا عدم امکان کاربست قاعده فقهی منع تشبه به کفار بر یوگا است. می دانیم که قاعده مذکور از قواعد مشهور و متداول در آثار فقهای عظام می باشد. هدف این نوشتار، کاربردی ساختن یک قاعده فقهی در امری مستحدث است تا ظرفیت های فقه در امور مستحدثه بیش تر تبیین شود. روش به کاررفته در این تحقیق، تحلیل ادله قاعده فقهی مزبور بر اساس تنقیح مناط است. آن چنان که از تنقیح مناط مبتنی بر ادله روایی این قاعده به دست می آید هر نوع تشبه جستن در اعمال، ظواهر و سبک زندگی و گرایش ها به کفار که موجب تمایل قلبی فرد مسلمان به باورهای کافرکیشان آنان شود یا از عده و عده مسلمین بکاهد و موجب کم رنگی شعائر و نمادهای اسلامی در جامعه اسلامی شود، مشمول حرمت شرعی است. بر اساس  این تنقیح مناط می توان دید که اعمال امروزی یوگا به مفادهای مزبور بسیار نزدیک است. چه این که یوگا ورزش صرف نیست و به اعتقاد بزرگان و پیش قراولان ترویج آن در ایران، از باورها و عقاید زمینه ای خاص خود جدایی ناپذیر است. درنتیجه می توان انطباق قاعده فقهی مزبور بر یوگای معاصر را بسیار محتمل دانست.