اعتبار سنجی شرط عدم دخول در نکاح دختر باکره

بی تردید تناسل یکی از ملزومات نکاح است. اگر چه اولا و بالذات نمی تواند هدف اصلی از آن باشد لکن عقد نکاح و اترتباط جنسی در هم تنیدگی دارد. دخول و نزدیکی از جمله حقوق زوجین شمرده شده و فقیه یا حقوقدانی آن را تکلیف زوجین ندانسته است، در صورت اعتقاد به تکلیف بودن عمل مذکور، اسقاط آن غیرممکن است. لکن زمانی که دخول یا مجامعت از حقوق زوجین محسوب شود، زوجین می توانند از حق مزبور صرف نظر نموده و آن را در قالب شرط فعل منفی، اسقاط کنند و اسقاط این حق، ملازمه ای با بطلان عقد نکاح ندارد. شرط عدم مواقعه در عقد موقت، اختلافی نیست؛ لکن در عقد دائم راجع به این شرط اختلاف نظر وجود دارد و قول به جواز شرط در میان اقوال  مشهورتر و به استناد اطلاق و عموم ادله  قابلیت دفاع را دارد و اختلاف از این حیث بوده که برخی فقها مقتضای عقد نکاح را تناسل و محافظت از نفس می دانند و معتقدند این شرط بر خلاف مقتضای ذات عقد است  در مقابل عده ای کثیری از فقها این شرط را خلاف مقتضای ذات عقد نمی دانند و قائل به صحت این شرط هستند، نگارندگان در این مقاله با  ذکر مصادیقی از ازدواج های شرعی، شرط مذکور را خلاف مقتضای ذات عقد ندانسته و صحت این شرط  را اثبات نموده اند و لذا وفق ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی  می تواند شرط نمایند.