بررسی فقهی عوامل جدید نشوز زن در جامعه الکترونیک

در اصطلاح فقه ناسازگاری بین زن و شوهر تعبیر به نشوز شده است. فقهای امامیه عدم تمکین عام و خاص را از عوامل نشوز دانستند. جامعه الکترونیک امروز با گسترده شدن فناوری اطلاعات و نفوذ وسایل ارتباط از راه دور به عمق جامعه، ابزارها و روش های ارتباطی را متحول کرده است لذا با توجه به پیشرفت ارتباطات و نفوذ فرهنگ بیگانه و گرایش به تفکر فمینیستی زنان، تغییر و تحولاتی در سبک زندگی بوجود آمده است که باعث افزایش ناسازگاری بین زوجین و در نتیجه طلاق شده است.در این جامعه الکترونیک که فناوری، توسعه و سبک زندگی تغییر یافته است پس عوامل جدید نشوز  هم توسعه یافته است لذا نیاز ضروری است که این عوامل در اصطلاحات فقهی نشوز مورد تطبیق قرار گیرد. تحقیق حاضر در صدد پاسخ به این سوال است که در جامعه الکترونیک، عوامل جدید نشوز با نگاه فقهی چیست؟ روش این تحقیق، توصیفی و تحلیلی است و با استفاده از منابع معتبر فقهی و با استناد به بیانات دادگاهای حل اختلاف خانواده شهرستان های مختلف ایران و با استفاده از استفتائات مراجع اعظام به این نتایج دست یافت که در این جامعه الکترونیک عواملی همچون ورود به فضای مجازی با شرایط خاص،چشم و هم چشمی و تحمیل هزینه های گزاف، اشتغال زنان، اردوهای خارجی زنان با توجه به رویکرد تطبیقی به نظر فقها در مورد نشوز با بهره گیری از  قواعد فقهی و اصولی همچون قیاس اولویت، تنقیح مناط، وحدت ملاک از عوامل جدید نشوز زوجه در جامعه الکترونیک بشمار می آیند.