حق بر آزادی کار و منع بیگاری در نظام بین المللی کار و حقوق اسلام

بی تردید عدالت و رضایت کاری، از ارکان عمده حقوق کار در هر جامعه به شمار می آید. حق بر آزادی کار ازجمله آزادی های بنیادی و اساسی هر عضو جامعه انسانی محسوب می شود. عدالت اقتصادی ایجاب می نماید تا محرومیت برخی، به نفع کامل برخی دیگر نیانجامد. ازآنجایی که آزادی کار و ممنوعیت بیگاری، در کنار ابعاد دینی و انسانی، ضمانت اجرای حقوقی هم دارد. لذا این مقاله باهدف تبیین جایگاه آزادی کار و منع بیگاری در نظام بین المللی کار و موازین اسلامی، می کوشد تا ضمن اشاره به ضمانت اجراهای تضمین این حق، استثناها و محدودیت های آن را در رویکرد حقوق کار این دو نظام حقوقی مورد ارزیابی قرار دهد. تحقیق حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و بر پایه اسناد و منابع کتابخانه ای نگاشته شده است. بر اساس نتایج و یافته های آن، حق بر آزادی کار و منع بیگاری به موجب مقاوله نامه های سازمان بین المللی کار و اسناد حقوق بشری به مثابه حق بنیادین بشری، شناسایی و به شرایط و محدودیت های آن پرداخته شده است. در نظام حقوقی اسلام نیز یکی از شرایط صحت و مشروعیت اجاره و کار گرفتن، میل و اختیار بوده و به بهانه اشتغال، نمی توان آزادی دیگری را به خطر انداخت.