مفهوم رقابت و تعهدات منفی در ، حقوق رقابت ایران ، فقه و اتحادیه ی اروپا

اشخاص در روابط اجتماعی بر حسب وضعیت خود، تعهدات متعدد و متفاوتی دارند این تعهدات ممکن است در مقابل سایر افراد جامعه و داخل در مباحث حقوق خصوصی، یا این که در مقابل موسسات عمومی و دولت و به عبارتی مشمول حقوق عمومی باشد.مقررات حاکم بر تعهدات در حقوق خصوصی، مانند تعهدات قراردادی یا الزام های غیر قراردادی یا ضمان قهری، در جهت تنظیم و تعدیل روابط اشخاص خصوصی طرف های تعهد است در حالی که هدف اساسی، در حقوق عمومی، حفظ و برقراری نظم عمومی در معنای اعم آن، رعایت عدالت و منافع عموم جامعه است (کاتوزیان، ۱۳۷۷).دسته ای از این تعهدات، مربوطه به عرصه ی تجارت و به طور خاص در ارتباط با رقابت در تجارت است که فلسفه ی آن بسیار فراتر از حفظ حقوق خصوصی اشخاص اجتماع می باشد و مجموع مقررات حاکم بر آن را حقوق رقابت می نامند( شکوهی ،۱۳۸۱)این مقررات تعهدات متعددی را برای تمام اشخاصی که در عرصه تجارت فعالیت می کنند پیش بینی نموده است. چنین تعهداتی امکان دارد تاجر یا شرکت یا موسسات تجارتی را ملزم به انجام اموری کند که از آن ها به نام تعهدات مثبت یاد می شود یا این که اشخاص ملزم باشند از انجام اموری خودداری نمایند که تحت عنوان تعهدات منفی[۱] مورد بررسی قرار می گیرند و هدف اصلی مقاله ی حاضر به امید حق، بررسی مفهوم تعهدات منفی رقابت تجاری در فقه، حقوق ایران و اتحادیه اروپا می باشد.