واکاوی جایگاه قیاس در حقوق اسلامی باتاکید برآرای امام خمینی (ره)

در این تحقیق دو رویکرد عمده در زمینه مشروع بودن استفاده از قیاس در استنباط و استخراج احکام اسلامی در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند: یکی عامه که اعتقاد دارد قیاس باعث تدوین قوانین و احکامی می گردد که شبیه آن در قرآن یا دیگر مکتوبات نیست؛ گروه دیگر امامیه است که رویکردی متفاوت با عامه دارد و استفاده از قیاس برای طراحی قوانین جدید اسلامی را ناکافی و ناصحیح میداند و شیوههای دیگری را جایگزین آن نموده است. با این وجود در این تحقیق مشخص گردید که شیعیان نیز در موارد زیادی ازقیاس استفاده نموده وازآن به عنوان قیاس منصوص العله، قیاس اولویت و تنقیح مناط ودرک ملاک یاد می کنند. نمونههای زیادی در قانون فعلی ایران مشاهده می گردد که در آن برای استخراج قوانین از قیاس استفاده شده است. به این ترتیب می توان دریافت که برخلاف تفاوت نظری، تشابه عملی گسترده ای در استخراج قوانین به واسطه قیاس میان دو گروه عامه و امامیه مشاهده می گردد. این تحقیق خط بطلانی بر پژوهشها و دیدگاههایی است که تاکنون کاربردهمه اقسام قیاس را در میان شیعه رد کرده و آنها را مخالف اساسی قیاس برای استنباط احکام و قوانین اسلامی ذکر کرده اند.