رابطه تمایزیافتگی خود و طرحواره ناسازگار اولیه با مولفه های عملکرد خانواده در زنان نظامیان شهر تهران

زمینه و هدف: تحقیقات نشان می­دهد با توجه به پیوستگی زندگی کاری و خانوادگی، توجه به زندگی خانوادگی مشاغل نظامی و اثرات آن بر روابط زناشویی مهم تلقی می­شود. از این رو پژوهش حاضر بدنبال آن است که رابطه تمایز یافتگی و طرح واره های ناسازگار اولیه با مولفه­ های عملکرد خانواده در زوجین خانواده­ های نظامی مقیم شهر تهران را مطالعه نماید. روش ها: روش پژوهش از نوع کمی و بر اساس هدف، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش را زنان متاهل خانه­ دار در خانواده های نظامی در شهر تهران در سال ۱۳۹۶ تشکیل داده اند، که ۳۲۵ نفر به روش نمونه­ گیری در­دسترس غیرتصادفی با در­نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه تمایزیافتگی خود، پرسشنامه عملکرد خانواده (FAD)، فرم کوتاه پرسشنامه پرسشنامه طرحواره ناسازگار اولیه یانگ (SQ-SF) بود. به منظور دسته­ بندی نمایش داده ­ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و از آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره) به ­منظور تعیین همبستگی و قدرت پیش­بینی بین طرحواره ­های ناسازگار اولیه و تمایزیافتگی با عملکرد خانواده استفاده شده است. یافته ها: تعداد ۳۲۵ نفر از زنان متاهل خانه­ دار در خانواده های نظامی در شهر تهران، با میانگین سنی۴/۴۶ سال بررسی شدند. رابطه بین مولفه­ های طرحواره ناسازگار اولیه با مولفه­ های عملکرد خانواده در زنان نظامیان شهر تهران از نظر آماری معنادار است (۰۱/۰p<) و همچنین رابطه بین مولفه ­های تمایزیافتگی با مولفه­ های عملکرد خانواده از نظر آماری معنادار است (۰۱/۰p<). نتیجه گیری: توصیه می­شود در شکل­ گیری طرح­واره ­ها در کودکی، خانواده­ ها دقت لازم را به عمل آورند تا طرح­واره­ های مثبتی در شخص شکل بگیرد تا در آینده عملکرد خانوادگی مطلوبی را ارائه دهد. باتوجه به معناداری ارتباط بین تمایز­یافتگی و عملکرد خانواده می­توان نتیجه گرفت که سلامت روانی فرد در گرو سطح تفکیک از این نظام حاکم بر خانواده است که تمایز­یافتگی نام دارد؛ یعنی هرچقدر سطح تمایز­یافتگی بالاتر باشد در عملکرد خانواده تاثیر می­گذارد و سلامت روانی زنان متاهل در خانواده ­های نظامی را بالاتر می ­برد.