میزان آگاهی و آمادگی کادر درمانی در مواجهه احتمالی با مصدومین بحران های هسته ای: یک مطالعه مقطعی در اراک

زمینه و هدف: طی سالیان گذشته استفاده از فن آوری هسته ای در زمینه های مختلف صنعتی، علوم پایه و پزشکی گسترش یافته است. از آنجایی که احتمال وقوع حوادث هسته ای و مصدومین ناشی از آن واقعیتی اجتناب ناپذیر است، در این مطالعه میزان آمادگی و سطح آگاهی پرسنل کادر درمانی بیمارستانهای آموزشی شهر اراک نسبت به بحران های هسته ای مورد بررسی قرار گرفت. روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی که در سال ۱۳۹۳ انجام شد، به روش سرشماری و از طریق پرسشنامه میزان آمادگی و آگاهی ۷۰۰ نفر از پرسنل درمانی بیمارستانهای آموزشی شهر اراک نسبت به حوادث هسته ای، تشخیص و درمان مصدومین احتمالی مورد بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه جداگانه جهت پزشکان و پرستاران بر اساس پروتکل آژانس بین المللی انرژی اتمی و سازمان جهانی بهداشت تدوین و پس از تایید روایی و پایایی در اختیار آنان قرار گرفت. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه تعداد ۶۳۰ نفر پرستار و تعداد ۷۰ نفر پزشک وارد مطالعه شدند. نتایج نشان داد که در ارزیابی کلی از میزان آگاهی سئوال شوندگان نسبت به حوادث هسته ای ۸/۵۰ درصد در حد اطلاعات پایه و ۶/۴۵ درصد آنها هیچ گونه اطلاعی نداشته اند. بیش از ۱/۶۷% از پزشکان و ۶/۷۷% از پرستاران معترف بودند که به هیچ وجه با پروتکل های رفع آلودگی و پروتکل های درمانی مصدومین هسته ای آشنایی ندارند. نتیجه گیری: این مطالعه وضعیت آمادگی بیمارستانهای مورد بررسی و همچنین میزان آگاهی پرستاران و پزشکان را ضعیف ارزیابی کرده است و از آنجا که این طرح با مشارکت افراد صاحب نظر انجام شده است نتایج بدست آمده بسیار قابل تامل است. در نهایت با توجه به گسترش استفاده صلح آمیز از فن آوری هسته ای و سیاست بومی سازی آن در کشور توجه مسئولین به این موضوع و ایجاد راهکارها و تمهیدات جدی و سریع جهت افزایش آگاهی و عملکرد پرسنل امری ضروری می باشد.