رابطه سلامت جسمی، روانی و معنویت با خودکارآمدی در کارکنان نظامی

اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سلامت جسمی، روانی و معنویت با خودکارآمدی در کارکنان یکی از سازمان های نظامی انجام شد. روش ها: این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه پژوهش، کارکنان یکی از سازمان های نظامی کشور می باشند که از بین آن ها ۵۴۴ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسش نامه خودکارآمدی شرر و همکاران، فرم کوتاه پرسش نامه زمینه یابی سلامت (SF۳۶) و پرسش نامه معنویت (SQ) استفاده شده است. نتایج با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیری گام به گام و به کمک نرم افزار SPSS ۱۶ تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین سلامت جسمی، روانی و خودکارآمدی و نیز بین معنویت و خودکارآمدی رابطه ی مثبت معناداری (P < ۰/۰۱) وجود دارد. از سویی دیگر نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای پیش بین، متغیر ملاک را به طور معناداری تبیین می کنند. سلامت جسمی، روانی سهم بیشتری در پیش بینی و تبیین خودکارآمدی دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که با ارتقاء سلامت جسمی، روانی و معنویت می توان خودکارآمدی کارکنان نظامی را افزایش داد.