اثرات تمرین استقامتی در حضور عصاره خام مگنولیا آفیسینالیس بر کاتالاز و مالون دی آلدهید پلاسمای خون، بافت های کبد و هیپوتالاموس موش های صحرایی نر

اهداف: تا کنون اثر آنتی اکسیدانی مگنولیاآفیسینالیس (مگنولیا) همراه با تمرینات ورزشی استقامتی مورد مطالعه قرار نگرفته است. لذا، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر عصاره خام مگنولیا و تمرین استقامتی بر سطوح شاخص های آنتی اکسیدانی بافت های مغز و کبد در موش های صحرایی نر انجام شد. روش ها: در پژوهش حاضر، ۲۸سر موش نر صحرایی نژاد ویستار به طور تصادفی به ۴ گروه: شاهد (سالین)، تمرین، مگنولیا، و تمرین- مگنولیا تقسیم شدند. گروه تمرین روی نوارگردان به مدت ۸ هفته تمرین کردند. گروه مگنولیا و تمرین- مگنولیا مقدار ۲میلی لیتر مگنولیا را از راه دهان به مدت ۴هفته دریافت نمودند. ۷۲ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، نمونه های خون و بافت برای اندازه گیری آنزیم کاتالاز و مالون دی آلدهید (MDA) جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون های t-test و من- ویتنی(Mann-Whitney) در سطح معناداری p≤۰.۰۵ آنالیز شدند. یافته ها: فعالیت آنزیم کاتالاز پلاسما در گروه مگنولیا نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری (P < ۰.۰۰۲) بالاتر بود. تمرین و مگنولیا هر دو موجب تغییر معنی داری (P < ۰.۰۰۷) بر فعالیت آنزیم کاتالاز کبدی شدند. اما تغییرات MDA کبدی فقط در گروه مگنولیا نسبت به شاهد معنی دار (P < ۰.۰۱۳) بود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که آنزیم کاتالاز و MDA پلاسما و بافتی نسبت به تمرین و مگنولیا رفتار متفاوتی را نشان می دهند. داده ها همچنین از تقویت فعالیت آنزیم کاتالاز به وسیله عصاره مگنولیا حکایت دارد. به نظر می رسد که تاثیر عصاره مگنولیا در کبد به مراتب بیشتر از پلاسما و هیپوتالاموس باشد.