اثر بخشی روان درمانی گروهی تحلیل رفتار متقابل در افزایش عزت نفس سربازان خدمت کننده در زندانهای خراسان شمالی

چکیده اهداف: سربازان وظیفه از جمله گروههای اجتماعی هستند که در طول مدت خدمت در زندانهای کشور، تحت تاثیر فشارهای روانی، به شکل گیری رفتارهای ناسازگار، رفتارهای پرخطر و ... دچار می شوند. هدف از پژوهش حاضر، اثر بخشی روان درمانی گروهی تحلیل تعاملی در افزایش عزت نفس سربازان وظیفه زندانهای خراسان شمالی است. روش ها: این مطالعه شبه تجربی در سال ۱۳۸۹ روی ۳۰ نفر از سربازان زندان بجنورد، با روش گمارش تصادفی بین دو گروه ۱۵ نفری (آزمون و شاهد) انجام شد. گروه آزمون تحت ده جلسه ی درمانی (هر هفته یک جلسه ۹۰ دقیقه ای) قرار گرفتند و گروه شاهد درمان خاصی دریافت نکردند. برای ارزیابی از آزمون عزت نفس در اول و آخر درمان استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t مستقل و زوجی با نرم افزار SPSS۱۶ تحلیل و مقایسه شدند. یافته ها: میانگین نمره کلی عزت نفس گروه شاهد قبل و بعد از مداخله به ترتیب۵۸/۵ ±۳۳/۲۵ و ۴۱/۵±۰۰/۲۷ بود. میانگین نمره کلی عزت نفس گروه آزمون قبل و بعد از مداخله به ترتیب ۵۸/۵± ۸/۲۴ و ۳۴/۵±۵۳/۳۶ بود. نمره کلی عزت نفس در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد بعد از مداخله به طور معنی داری بالاتر بود (۰۰۰۱/۰= p). نتیجه گیری: استفاده از الگوی درمان گروهی تحلیل تعاملی در محیط زندان، نه تنها در افزایش عزت نفس سربازان موثر بوده، بلکه باعث ارتقای عملکرد رفتاری و بهبود روابط بین فردی آنان می شود.