عوامل زمینه ساز خودکشی در سربازان یک نیروی نظامی

اهداف: خودکشی در بین سربازان تصادفی نیست و در نتیجه جریانی از اندیشه ها، رفتارها، موقعیت ها و روابط بین فردی که اغلب ریشه در قبل از شروع دوره سربازی دارند رخ می دهد. تحقیق حاضر با هدف تعیین عوامل زمینه ساز خودکشی و خودزنی در سربازان یکی از نیروهای نظامی انجام شد.   روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی تمامی سربازان یکی از نیروهای نظامی که از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۶ اقدام به خودزنی و خودکشی نموده بودند، انجام شد. نمونه ها به شیوه سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود. اطلاعات مورد نیاز از پرونده های خودکشی و خودزنی نمونه ها استخراج شد و با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۷ و روش های آماری توصیفی و استنباطی شامل آزمون مجذور کای تحلیل شد.   یافته ها: ۴۴% نمونه ها سابقه اقدام قبلی به خودکشی یا خودزنی داشتند. شایع ترین عوامل مشترک زمینه ساز خودکشی و خودزنی در این مطالعه اختلالات روانی ۲/۳۷%، مشکلات خانوادگی ۷/۳۶%، ناسازگاری با همکاران و محیط کاری ۸/۱۳% بود. بیشترین فراوانی خودکشی و خودزنی ها مربوط به فصل زمستان بود. روش مورد استفاده سلاح گرم ۹/۴۹%، سلاح سرد ۲/۲۵%، خوردن دارو ۵/۱۸%، حلق آویزکردن خود ۴/۴%، خوردن نفت و مایع دستشویی ۲/۱% و پرش از بلندی ۹/۰% بود.   نتیجه گیری: با توجه به عوامل زمینه ساز به دست آمده، بایستی افراد در بدو ورود به محیط های نظامی و همچنین به صورت دوره ای منظم و به دقت مورد بررسی قرار گیرند و مداخلات مناسب پیشگیری از خودکشی از قبیل آموزش، مشاوره و روان درمانی برای آنان انجام شود.