تاثیر سولفورموستارد بر نکروز سلول های اپی تلیال مجرای ادراری بافت کلیه در موش صحرایی

اهداف: کلیه، اندامی پرخون است و در معرض تاثیرات گاز خردل قرار­ می­ گیرد. سولفورموستارد باعث مرگ سلولی و ریزش سلول­ های اپی­تلیال در لوله های ادراری می­ شود. این مطالعه با هدف بررسی آثار و عوارض تخریب بافتی و سلولی ناشی از سولفورموستارد در موش ­های صحرایی انجام شد.   روش­ ها: این مطالعه تجربی روی ۱۰۰ سر موش صحرایی انجام شد. دوز ۱۰ میلی ­گرم بر کیلوگرم به­ عنوان دوز مطلوب که در آن حیوان برای مدت بیش از ۱۰ هفته به زندگی ادامه می­ داد و دوز­­های ۵ میلی­ گرم بر کیلوگرم و ۲.۵ میلی ­گرم بر کیلوگرم برای بررسی تغییرات بافتی تعیین شد. تغییرات بافتی پس از ۲، ۱۴، ۲۸ و ۵۶ روز در ۱۲ گروه تجربی (۳ گروه برای بررسی اثر دوز­های یادشده در هر مقطع زمانی) بررسی شد. ۴ گروه کنترل (یک گروه برای هر مقطع زمانی) فقط محلول تیرودز دریافت نمودند و ۴ گروه طبیعی هیچ ماده ­ای دریافت نکردند. اسلاید­های تمام گروه ­ها مقایسه و نوع و میزان تغییرات بافتی گروه ­ها ارزیابی شد. داده ­ها با آزمون آنووای یک­ طرفه و آزمون تعقیبی توکی با نرم ­افزار SPSS ۱۳ تحلیل شد.   یافته ­ها: بین گروه ­های کنترل و طبیعی اختلاف معنی­ داری مشاهده نشد. در تمام گروه ­های تجربی نکروز و ریزش سلول ­های اپی­تلیالی در مجرای لوله ادراری مشاهده شد. این میزان فقط در گروه ۱۰ میلی­ گرم بر کیلوگرم خردل به ­مدت ۵۶ روز، نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی­ دار داشت. نتیجه ­گیری: مواجهه با سولفورموستارد سبب نکروز و ریزش سلول­ های اپی­تلیالی کلیه در موش ­های صحرایی می­شود که افزایش میزان آن تنها در دوز­ ۱۰ میلی­ گرم بر کیلوگرم و مدت ۸ هفته معنی دار است.