نقش و کارکرد عملیات روانی در جنگ ۲۰۰۳ با تاکید بر متقاعدسازی

ا هد ا ف. پیروزی در جنگ مستلزم حمایت افکار عمومی است. همواره متجاوزان برای موفقیت و مشروعیت و مقبولیت بخشیدن به عملکرد خود، ناگزیر به بهره گیری از جنگ روانی در حوزه مجاب سازی هستند. به باور بیش تر اندیشمندان اثر آن در جنگ ۲۰۰۳ آشکار بود. هدف از انجام این پژوهش مشخص نمودن تاثیر عملیات روانی در مجاب سازی شهروندان ایالات متحده، دولت های منطقه، جهان و سازمان های بین المللی برای حمایت از جنگ و در نهایت منزوی کردن صدام و تخریب روحیه ارتش عراق بوده است. روش ­ ­ها . در این پژوهش از دو روش تحلیل محتوا و تحلیل روند بهره گرفته شد، سپس با استفاده از نمونه گیری هدفدار پیام ها براساس توالی زمان از یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ تا ۲۰ مارس ۲۰۰۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ها . یافته های این پژوهش نشان داد: ۱ تاثیر عملیات روانی در مجاب سازی افکار ملت آمریکا از یک سیر صعودی برخوردار بوده است؛ به گونه ای که از ۳۱% در سال ۲۰۰۱ به ۷۵% در آستانه جنگ افزایش یافت. ۲ و ۳ تاثیر عملیات روانی در مجاب سازی دولت های منطقه، جهان و سازمان های بین المللی، به دلیل القای ترس از صدام، با اتهامات مختلف، منجر به فروپاشی وحدت کشورهای عرب، همکاری و همراهی برخی از آن ها با آمریکا و نیز همکاری مستقیم برخی کشورهای اروپایی گردید. سرانجام یک سردرگمی به دولت های فرانسه و روسیه تحمیل نمود؛ به طوری که آن ها هیچ اقدامی برای جلوگیری از جنگ به عمل نیاوردند. در پایان، با متقاعدکردن شورای امنیت قطعنامه ۱۴۴۱ علیه عراق تصویب گردید که به گونه ای مجوز آغاز تهاجم بود. ۴- تاثیر عملیات روانی به گونه ای بود که صدام در آستانه جنگ به­طور کامل منزوی و روحیه ارتش عراق تخریب گردید. نتیجه­گیری . نتیجه مطالعات بیانگر تاثیر ژرف عملیات روانی به ویژه در حوزه مجاب سازی بوده است. فرآیند دقیق و منسجم در به کارگیری واژگان کلیدی در القا و متقاعدسازی، برگرفته از دو مسیر عمده ”مرکزی“ و ”پیرامونی“ است. هم چنین شیوه های منبع ارتباط، ماهیت ارتباط و ویژگی های مخاطبان به دلیل طراحی و سازمان دهی دقیق عملیات روانی از جانب آمریکایی ها، بعد از یازدهم سپتامبر به ویژه پس از سقوط دولت طالبان بوده است.