بررسی ارتباط بین سبک مشکل گشایی مدیران ارشد پرستاری و اثربخشی عملکرد سرپرستاران در بیمارستانهای نظامی شهر تهران

مقدمه. امروزه شیوه مدیریت، دیدگاه مدیران و نحوه عملکرد آنان از اصلی ترین و موثرترین عوامل بقاء یا نابودی سازمانها محسوب می شود. در این بین اثربخشی و توانایی حل مساله، کلید موفقیت مدیریت به حساب می آید. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین سبک مشکل گشایی مدیران ارشد خدمات پرستاری و اثربخشی عملکرد سرپرستاران در بیمارستانهای نظامی شهر تهران انجام شده است. مواد و روش کار. ۱۶ مدیر ارشد پرستاری و ۱۸۵ سرپرستار شاغل در بیمارستانهای نظامی تهران در طی یک مطالعه مقطعی مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه ابتکار- سازگاری کرتون شامل ۳۳ سوال و پرسشنامه هرسی و بلانچارد با ۱۲ سوال جهت تعیین سبک مشکل گشایی و اثربخشی شرکت کنندگان مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج. یافته ها نشان داد که بین سبک مشکل گشایی و اثربخشی مدیران خدمات پرستاری (۱/۰= P ) و سرپرستاران (۴۹/۰= P ) ارتباط معنی داری وجود ندارد. بین سبک مشکل گشایی مدیران خدمات پرستاری و اثربخشی سرپرستان نیز ارتباط معنی داری دیده نشد. بحث. بیشتر مدیران ارشد و اجرایی پرستاری در بیمارستانهای نظامی تهران به روش سازگارانه اقدام به حل مشکل نموده، عملکردی غیر اثربخش داشتند. احتمالا علت این امر جو حاکم بر محیط نظامی و عدم آشنایی مدیران پرستاری با سبک مشکل گشایی مبتکرانه می باشد. پیشنهاد می شود جهت آشنایی مدیران پرستاری با سبک های مشکل گشایی و مدل رهبری موقعیتی دوره های آموزشی برگزارشود.