بررسی نحوه پرونده نویسی و انتقال اطلاعات در مجروحین جنگ تحمیلی

از آنجایی که صحنه نبرد یک واقعه تقریبا ناگهانی به همراه و تعداد زیادی مجروح با ضایعات بسیار سطحی تا ضایعات بسیار بحرانی می باشد، تریاژ و تعیین میزان ضایعات و درمان سریع از اهمیت خاصی برخوردار است که اکثر بیماران در مراکز مختلف درمانی از پست امداد تا بیمارستان های صحرایی و نهایتا بیمارستان های پشت جبهه تحت مداوا قرار می گیرند، لیکن آنچه که دز کنار درمان اورژانس بیماران از اهمیت بیشتری برخوردار است، مسئله پرونده نویسی و ثبت و انتقال اطلاعات مجروح می باشد.   در این مطالعه ۱۵۱ پرونده مجروحین جنگ تحمیلی که از ابتدای فروردین ۱۳۶۳ تا پایان اسفند ماه ۱۳۶۵ به منظور ادامه درمان به مرکز آموزشی و درمانی شهدای تجریش منتقل و در بخش جراحی این بیماستان بستری شدند، وضعیت درمان از خطوط مقدم جبهه و نهایتا پرونده نویسی و ثبت اطلاعات آنان مورد ارزیابی قرار گرفته است، از مجموع ۱۵۱ پرونده، ۶۹ مورد (۷/۴۵ درصد) پرونده نویسی مناسب بوده و ۸۲ مورد (۳/۵۴ درصد) با پرونده ناقص بوده است. و به علاوه انتقال اطلاعات ۹۶ پرونده (۶/۶۳ درصد) مناسب و ۵۵ پرونده (۴/۳۶ درصد) دارای نقص بوده است.   با توجه به تاثیر پرونده نویسی و ثبت اطلاعات بیمار در اعمال جراحی مجدد و گاها غیرضروری انجام شده، عدم اطلاع مرکز بعدی از اقدامات انجام شده اولیه و همین طور آمار به دست آمده در بین کسانی که در بیمارستان شهداء شهید شدند، یکی از اشکالات بسیار مشهود می باشد. لذا، با توجه با این که پرونده نویسی نامناسب در بین شهدای ۱/۶۱ درصد و انتقال اطلاعات نامناسب ۵۰ درصد بوده است و این امر اشکالات متعددی را به وجود آورده است توجه به امر برنامه ریزی صحیح و ضرورت پرونده نویسی را می طلبد.