تحلیل اهداف اجتماعی مصوب دوره ابتدایی در اسناد بالادستی نظام آموزشی جمهوری اسلامی ایران

تربیت اجتماعی یکی از ارکان و ابعاد اساسی تربیت را تشکیل میدهد. این بعد از تربیت به لحاظ گستردگی، پیچیدگی رشد شخصیت فردی را به همراه دارد.امروزه متخصصان در رشتههای مختلف علوم انسانی توجه ویژهای به جامعهپذیر شدن افراد نشان میدهند و نهاد تعلیم وتربیت، رسالت آموزش وپرورش میلیونهادانش آموز هر مرز و بومی را داراست. تربیت اجتماعی عبارت است از تامین تمهیدات لازم جهت متجلی ساختن ارزشها و ضوابط مطلوب اجتماعی در فرد بهمنظور موثربودن او در برخوردهای اجتماعی اعم از هدایت دیگران، مخالفت با نظرات غیرمنطقی، توافق و سازگاری. در دوره ابتدایی ظرفیتهای بالقوه انسانهمراه با تر بیت صحیح باعث رشد شخصیت کودک میشود که بعضی از امور فطری قابلیتها و سرمایه های اجتماعی است و شکوفایی این استعدادها وابسته بهمربی آگاه است تا بتواند تربیت اجتماعی را که در ذات هر کس وجود دارد، شکوفا کند. هدف پژوهش حاضر بررسی و تحلیل اهداف اجتماعی مصوب دوره ابتداییدر اسناد بالادستی نظام آموزشی کشور است. روش تحقیق حاضر توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری آن، کتابخانه ای است. بدینصورت که از منابع کتابخانه ایشامل کتب، مقالات و پایان نامه های داخلی و خارجی اهداف اجتماعی بکار رفته در برنامه درسی در نظام آموزشی استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهش، برخیاهداف تربیت اجتماعی عبارتنداز: مسئولیت پذیری، همکاری اجتماعی، یگانگی و اتحاد، احترام به حریم آزادی دیگران، استفاده صحیح از مواهب و نعمتها، رشدو پویایی جامعه. نتایج حاکی از آن است تربیت اجتماعی یکی از اهداف مهم دوره ابتدایی است و معلمان این دوره برای پرورش و شکوفایی استعدادهای دانش آموزانباید تلاش کنند تا یکی از گامهای رسیدن به سعادت آینده سازان جامعه را تضمین کنند.