توسعه محیطی شهری با تکیه بر دانش مهندسی عمران و شهرسازی

توسعه پایدار شهری مفهوم و واژه ای چند بعدی است که پس از رشد سریع شهری و افزایش شهرنشینی و آشکارشدن آثار زیان بار چنین توسعه ای بر ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، محیطی و حیات انسان و ... ، درطی دهه های اخیر مطرح شده و بیش از پیش مورد توجه صاحب نظران قرار گرفته است. امروزه بیش از نیمی ازجمعیت جهان در شهرها زندگی می کنند و بر اساس برآوردها در سال ۱۴۱۰ این نسبت به بیش از ۶۰ درصد خواهدرسید. تقاضای بالای شهرنشینی علاوه بر افزایش تراکم شهری، مشکلات و مسائل خاص خود را بدنبال خواهد داشت،از جمله: حمل و نقل شهری، تامین منابع آبی و انتقال آن، انتقال فاضلاب و تخریب و آلودگی محیط زیست. بنابراینتوسعه پایدار یکی از مسائل عمده کلان شهرها می باشد. توجه به توسعه ی فیزیکی شهری پایدار، به عنوان یکضرورت اساسی در برنامه های توسعه ی شهری، حاکی از اهمیت این موضوع در تقویت جبهه های فرهنگی،اجتماعی و کالبدی شهر دارد. در ایران یکی از موارد مهم فرایند شهرنشینی، گسترش سریع فیزیکی شهرهای آناست. افزایش بی رویه ی شهرها ورشد ناموزون آنها به دلیل مهاجرت های بی رویه وافزایش جمعیت، یکی ازمشکلات اساسی شبکه ی شهری کشور است.