تدوین راهبرد توسعه پایدار گردشگری با استفاده از مدل SWOT (مطالعه موردی: شهرستان قصرشیرین)

گردشگری در جهان امروز سومین صنعت برتر است که کشورهای مختلف با بهره گیری از این توانها راه توسعه، پیشرفت و رفاه را برای خود هموار می سازند. کشور ایران نیز از جمله کشورهایی است که دارای پتانسیل ها و جذابه های فراوان گردشگری ست؛ اما در شهرستان قصرشیرین یکی از شهرستان ها استان کرمانشاه با وجود قابلیت های گردشگری و جاذبه های توریستی فراوان، این توانایی ها به خوبی شناسایی نشده و مورد بهره برداری قرار نگرفته است. هدف اصلی این پژوهش بررسی قابلیت ها، توانها، ضعف های این شهرستان و ارائه راهکار برای توسعه صنعت گردشگری آن است. از آنجایی که نقش گردشگری در توسعه پایدار شهری و روستایی نقش بسزایی دارد، این پژوهش به منظور دست یابی به راهکارهای توسعه گردشگری در این شهرستان است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است. جمع آوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانه ای و میدانی به ویژه مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه انجام شده است. پردازش داده ها و اطلاعات با مدل SWOT و QSPM و نرم افزارهای SPSS، EXCEL صورت گرفت. نتایج به دست آمده مشخص می سازد این شهرستان از توان های گردشگری طبیعی یا اکوتوریستی قابل توجهی برخوردار است. همچنین گردشگری مذهبی و تاریخی نیز از اهمیت به سزایی برخوردار است. همچنین وجود زیرساخت مناسب و امکانات رفاهی و استراحتگاهی و دسترسی آسان به شهر نیز دیگر مزیت آن است.