تعریف و درک نارساخوانی : گذشته ، حال و آینده

نارساخوانی یک مشکل در یادگیری رمزگشایی (خواندن با صدای بلند) و املا است .DSM۵ نارساخوانی را به عنوان یکی از اشکال اختلال رشد عصبی طبقه بندی می کند . اختلالات رشد عصبی شرایطی ارثی و مادام العمر با شروع زودرس هستند. . برای سالهای متمادی ، تحقیقات در مورد نارساخوانی بر این اساس انجام می شد که یک مشکل یادگیری خاص است - به این معنی که دشواری را نمی توان بر اساس دلایل واضحی مانند مشکلات حسی یا مشکلات یادگیری عمومی IQ) پایین ) توضیح داد. با این حال، ناکامی در یافتن تفاوتهای کیفی در خواندن، و مهارتهای واجشناختی ، بین کودکان مبتلا به نارساخوانی و کودکانی که مشکلات یادگیری عمومی تری داشتند، باعث شد که این نوع از »تفاوت« تعریف شود.رز ریویو بیان کرد که نارساخوانی می تواند در محدوده ضریب هوشی رخ دهد و مهارتهای رمزگشایی ضعیف صرف نظر از ضریب هوشی به همان نوع مداخله نیاز دارند. در این مقاله ، ما استدلال می کنیم که از بین بردن معیارهای نارساخوانی بر درک عمومی از این بیماری تاثیر گذاشته و منجر به سردرگمی تشخیصی شده است .در بلندمدت، استفاده از این اصطلاح ممکن است نیاز به تغییر داشته باشد. و در آخر پیامدها برای تحقیق و عمل بحث شده است .