مدلسازی معادله های ساختاری خودتاب آوری و علائم افسردگی : بررسی نقش واسطه ای عزت نفس

مقدمه : دانشگاه مکان پر استرسی است که می تواند سبب ایجاد نشانه های افسردگی شده و مجموعه حساسی جهت مطالعه سلامت روانی دانشجویان است . دانشجویان اغلب به دلیل دوری از خانواده، زندگی با سایر دانشجویان، فشارهای محیط های آموزشی و آینده نامشخص در خطر ابتلا به افسردگی هستند. هدف از این مطالعه ، بررسی رابطه خودتاب آوری با علائم افسردگی با نقش واسطه ای عزت نفس می باشد.مواد و روش ها: مطالعه ای مقطعی تحلیلی بر روی ۱۵۰ نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز در سال ۱۴۰۱ انجام شد. شرکت کنندگان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند . جهت سهولت دسترسی به دانشجویان رشته های مختلف ، علاوه بر تکمیل پرسشنامه به صورت دستی ، پرسشنامه ها (شامل پرسشنامه خودتاب آوری ، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ و خرده مقیاس افسردگی پرسشنامه کوتاه نشانه های بیماری ) به صورت پرسلاین نیز طراحی شد و در گروه های مختلف دانشجویی دانشگاه شیراز ارسال شد. همه شرکت کنندگان داوطلب بودند. در نهایت از یک مدل معادلات ساختاری به منظور آزمایش مدل نظری ارائه شده استفاده شد. در مدل مذکور، ارتباط مستقیم خودتاب آوری با علائم افسردگی و همینطور ارتباط غیر مستقیم آن با نقش واسطه ای عزت نفس مورد بررسی قرار گرفت .یافته ها: در مطالعه ی ما بین خودتاب آوری و علائم افسردگی ، به طور مستقیم و همچنین به طور غیر مستقیم و با نقش واسطه ای عزت نفس ، رابطه معکوس و معناداری وجود داشت (۰۰۱.۰.(P< هم چنین بین خودتاب آوری و عزت نفس نیز رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (۰۰۱.۰.(P< و در نهایت بین عزت نفس و علائم افسردگی رابطه معکوس و معناداری وجود داشت (۰۰۱.۰.(P<بحث و نتیجه گیری : در پایان، ضمن بحث درباره یافته ها، با توجه به پیشینه ی علمی موجود، به کاربرد علمی یافته ها در آموزش خودتاب آوری و عزت نفس جهت غلبه بر افسردگی و علائم آن در افراد اشاره شده است .