دلایل عدم گرایش کشاورزان به استفاده از سیستمهای آبیاری نوین (مطالعه موردی استان زنجان)

کاهش بارندگیها در سالهای اخیر و به طبع آن کاهش میزان آبهای سطحی و زیرزمینی و همچنین عدم استفاده صحیح از آب موجود، توسعه فناوری جدید آبیاری را بعنوان یکی از مهم ترین راه حلها برای توسعه کشاورزی و افزایش تولیدات در کشور مطرح کرده است. هدف از این پژوهش بررسی دلایل عدم گرایش کشاورزان به استفاده از سیستمهای آبیاری نوین در استان زنجان میباشد. روش تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی و همبستگی میباشد. کارمندان شرکتهای مشاور، طراحان متخصص و پیمانکاران در زمینه سیستمهای آبیاری تحتفشار جامعه آماری تحقیق حاضر را در بر میگیرند که با استفاده از فرمول کوکران، نمونهای به حجم ۲۵۰ نفر از بین آنها به روش نمونهگیری طبقهای انتخاب گردید. در این تحقیق از روش تحلیل عاملی استفاده شده و نتایج به دست آمده نشان میدهد مشخصههای دخیل در پذیرش سیستم آبیاری تحتفشار در استان زنجان بر اساس آزمون تحلیل عاملی به ترتیب در ۵ گروه اقتصادی-اداری، آموزشی-ترویجی، فردی، خدماتی-حمایتی و عوامل طبیعی قرار میگیرند.