تعیین نیاز آبی و ضرایب گیاهی گیاه شلغم (Brassica Napus L.) (مطالعه موردی دشت بیرجند)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 172

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MIWM02_128

تاریخ نمایه سازی: 31 مرداد 1402

چکیده مقاله:

آب یکی از مهمترین عوامل محدودکننده توسعه کشاورزی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک است. یکی از مهمترین داده ها برای مدیریت آب، تعیین مقدار آب مورد نیاز محصولات تحت الگوی کشت می باشد. استفاده بهینه و صحیح از منابع آب، نیازمند محاسبه میزان آب مصرفی و تعیین ضرایب گیاهی متناسب با هر منطقه است. این تحقیق به منظور تعیین تبخیر – تعرق و ضرایب گیاهی گیاه شلغم در منطقه نیمه خشک بیرجند در سال زراعی ۱۳۹۹ صورت گرفته است. بدین منظور گیاه شلغم در سه لایسیمتر، در مجموعه آزمایشگاه های لایسیمتری دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند، کشت شد. دوره رشد گیاه شلغم به چهار مرحله ابتدایی (۷ روز)، توسعه (۱۲ روز)، میانی (۱۹ روز) و نهایی (۱۸ روز) تقسیم شد. میانگین تبخیر و تعرق گیاه شلغم در دوره ۵۶ روزه رشد، برابر با ۱۴/۱۱ میلی متر بر روز بدست آمد. مقدار میانگین تبخیر و تعرق روزانه اندازه گیری شده در طول مراحل مختلف ابتدایی، توسعه، میانی و انتهایی رشد در لایسیمترها به ترتیب برابر با ۱۴/۸، ۰۲/۱۲، ۱۳/۱۶ و ۷۹/۹ میلیمتر برآورد شد. مقادیر میانگین ضریب گیاهی KC در طول دوره کشت، در مراحل ابتدایی، توسعه، میانی و نهایی به ترتیب برابر با ۲۸/۰، ۴۳/۰، ۰۶/۱ و ۸۰/۰ برآورد شد. نتیجه گیری کلی این تحقیق آن است که دوره میانی طولانی ترین طول دوره رشد و بیشترین مقدار نیاز آبی را داشته و مقدار ۳۵/۶۵۱ میلیمتری تبخیر و تعرق گیاه شلغم در طول دوره مورد مطالعه نشان دهنده پرمصرف بودن این گیاه از نظر مصرف آب در منطقه خشک بیرجند می باشد.

کلیدواژه ها:

شلغم ، - ضریب گیاهی یک جزئی- لایسیمتر- نیاز آبی

نویسندگان

عباس خاشعی سیوکی

استاد، گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه بیرجند

فاطمه حاجی آبادی

دکترای آبیاری و زهکشی و کارشناس آموزشی گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند،

محمد قربانی

دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند

امیر سالاری

استادیار، گروه علوم و مهندسی آب، مجتمع آموزش عالی میناب، دانشگاه هرمزگان