دولت، نفت و برنامه های تعدیل اقتصادی در ایران معاصر ۱۳۶۸-۱۳۹۹

هدف پژوهش حاضر بررسی ماهیت و علل شکست سیاست های تعدیل اقتصادی در ایران از منظر اقتصاد سیاسی است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و بر این فرضیه استوار است که از آنجا که نظریات توسعه، ارتباط مستقیمی با سازوکارهای اقتصاد سیاسی هر جامعه دارد و شکل بندی های اقتصاد سیاسی هر کشور باید براساس برنامه ریزی اقتصادی و راهبردی آن کشور به مرحله اجرا دربیاید؛ بر این اساس، دخالت دولت و سهم تعیین کننده ای که به عنوان یک کاتالیزورگر در روند توسعه و توسعه نیافتگی دارد، عامل محوری شکست سیاست های تعدیل اقتصادی در سال های ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۹ در ایران بوده است. این معضل به تدریج باعث انحراف دولت از اجرای درست برنامه های توسعه و وخامت اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور شده است. نه تنها بسترها و زمینه های لازم برای تحقق توسعه از بین رفته، بلکه پیامدهای مخاطره آمیزی چون بحران توسعه اقتصادی و شکنندگی توسعه همه جانبه را در کشور به همراه داشته است.