تنوع و ساختار جمعیت فون ماکروبنتیک و ارزیابی کیفیت آب رودخانه گاماسیاب در استان همدان

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 86

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SBSB-8-3_003

تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402

چکیده مقاله:

بررسی حاضر به شناسایی جمعیت کفزیان و ارزیابی کیفیت آب رودخانه گاماسیاب در محدوده استان همدان می پردازد. کلا ۱۳ ایستگاه مطالعاتی با توجه به شرایط و عوامل مختلف اثر گذار محیطی نظیر مناطق مسکونی، زمینهای کشاورزی، مزارع پرورش ماهی و غیره) در مسیر روخانه از سرچشمه سراب گاماسیاب تا نزدیکی مرز استان کرمانشاه در منطقه فیروزاده تعیین گردید. بمدت یکسال و هر فصل دو بار موجودات کفزی رودخانه توسط دستگاه سوربر ۱۴۰۰ سانتیمتر مربع با سه تکرار در هر ایستگاه نمونه برداری و به آزمایشگاه بنتوز پژوهشکده آبزی پروری منتقل و بررسی شد.. کلا ۳۷ گروه از کفزیان در این رودخانه شناسایی شدند که ۲۷گروه متعلق به لارو حشرات آبزی و ۱۰ گروه از سایر کفزیان (سخت پوستان، کرمها، نرمتنان) بوده اند. راسته های Diptra و Ephemeroptera بیشترین سهم را در ترکیب جمعیت اکثر ایستگاههای مطالعاتی داشته اندهفت ایستگاه اول بخصوص ایستگاه ۴، بیشترین تنوع کل و تنوع ۱EPT را داشته اند شاخص زیستی هیلسنهوف بین ۴۹//۴ تا ۹/۶ به ترتیب در ایستگاه های ۴ و ۹ بدست آمد. براساس این شاخص اکثر مناطق رودخانه از نظر کیفیت در محوده مناسب تا نسبتا آلوده قرار گرفتند. در این مطالعه سعی شده با نگرشیی برساختار جمعیت کفزیان و با استفاده از شاخص های جمعیتی و زیستی، رودخانه گاماسیاب مورد ارزیابی و طبقه بندی کیفیتی قرار گیرد.

نویسندگان

احمد قانع

عضو هیئت علمی پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، بندر انزلی، ص.پ. ۶۶،

سپیده خطیب

پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج جهاد کشاورزی، بندر انزلی، ص.پ.۶۶.

یعقوب زحمتکش

پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج جهاد کشاورزی، بندر انزلی، ص.پ.۶۶.

علی عابدینی

عضو هیئت علمی پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، بندر انزلی، ص.پ. ۶۶،