بررسی تاثیر حشره کشی سه سویه باکتری محرک رشد گیاهی از گروه سودوموناس در کنترل بید آرد Anagasta keuhniella و تاثیر لاروهای بیمار روی فرایند انتخاب میزبان زنبور پارازیتوئید Habrabracon hebetor

باکتری­های سودوموناس دارای گونه­های بسیار زیادی بوده که دارای خصوصیات مختلف می­باشند. برخی از گونه­های این جنس به عنوان باکتری­های محرک رشد گیاهی شناخته می­شوند. به تازگی توانایی این باکتری­ها در کنترل حشرات آفت شناخته شده است. در این مطالعه تاثیرات کشندگی سه سویه Pseudomonas protegens CHA۰، P. soli VF۱۶ و P. persica VKh۱۳ روی تخم و لارو شب­پره بید آرد Anagasta keuhniella (Zeller) (Lepidoptera: Pyralidae) به عنوان یک آفت مهم انباری مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور، سوسپانسیونی از سویه های یاد شده در دو غلظت با چگالی نوری ۲/۰ و ۵/۰ OD در طول موج ۶۰۰ نانومتر تهیه شد. لاروهای سن پنجم و تخم­های شب­پره بید آرد توسط سوسپانسیون های تهیه شده مایه­زنی شدند و درصد تلفات آنها ۲۴ ساعت پس از تیمار ثبت شد. بررسی های آماری نشان داد که سویه P. protegens CHA۰ دارای بیشترین اثر کشندگی بر روی لارو بید آرد است (۱۶/۷۹ درصد) و سویه P. soli VF۱۶ (۱۵/۶۴ درصد) در جایگاه بعد قرار گرفت. همچنین، مشخص شد سویه P. persica VKh۱۳ فاقد اثر حشره کشی بود. میزان اثربخشی این سویه­ها در غلظت ۵/۰ OD به صورت معنی­داری بیشتر از غلظت ۲/۰ OD ارزیابی شد. تفاوت معنی­داری بین حساسیت لاروها و تخم­های این حشره نسبت به سویه­های مختلف مورد بررسی در این تحقیق مشاهده نشد. بیشترین ماهیت کشندگی در کاربرد غلظت ۵/۰ OD سویه P. protegens CHA۰ روی لاروهای این آفت مشاهده شد. نتایج بویایی­سنجی نشان داد زنبورهای پارازیتوئید ماده Habrabracon hebetor Say (Hymenoptera: Braconidae) از بوی لاروهای تیمار شده توسط هر سه سویه به صورت معنی­داری اجتناب می­کنند. از نتایج این تحقیق برای توسعه برنامه کنترل میکروبی این آفت می­توان استفاده نمود.