مطالعه جمعیت بالتوری سبز، Chrysoperla carnea و آفات طعمه آن در دو الگوی مختلف کنترل شیمیایی (مطالعه موردی: باغ های سیب و مزارع گوجه فرنگی قوچان)
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 12، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 146
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-12-4_002
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
طی یک پژوهش سه ساله در شهرستان قوچان (شمال شرق ایران)، تراکم و پراکنش فضایی جمعیت بالتوری سبز (Chrysoperla carnea) و آفات طعمه آن در باغهای سیب و مزارع گوجه فرنگی (به ترتیب شته ها و Thrips tabaci، Helicoverpa armigera)، تحت دو الگوی مدیریت حفاظتی و شیمیایی مرسوم، مطالعه شد. الگوی مدیریت شیمیایی، تاثیر معنی داری روی انبوهی جمعیت بالتوری سبز داشت به طوری که در هر دو محصول، بیش ترین انبوهی بالتوری سبز (بهترتیب ۱۷۸/۰ بالتوری/ برگ سیب و ۵۴۶/۰ بالتوری/ بوته گوجه فرنگی) به الگوی حفاظتی و کم ترین انبوهی آن (بهترتیب ۰۲۴۵/۰ بالتوری/ برگ سیب و ۲۵۲/۰ بالتوری/ بوته گوجه فرنگی) به الگوی مرسوم تعلق داشت. نوع مدیریت شیمیایی در باغهای سیب پراکنش فضایی جمعیت بالتوری سبز را نیز تغییر داد، به طوری که پراکنش فضایی تخم ها و لاروهای این شکارگر در باغ های با مدیریت حفاظتی از نوع تصادفی (بهترتیب با ضرایب تیلور ۱۲/۱ و ۱۷/۱) و در باغ های با سمپاشی مرسوم از نوع تجمعی (بهترتیب با ضرایب تیلور ۴۲/۱ و ۲۹/۱) محاسبه شد. در مقابل، در مزارع گوجه فرنگی، پراکنش فضایی جمعیت بالتوری سبز در هر دو الگوی مرسوم و حفاظتی از نوع تجمعی بود. در باغ های سیب، افزایش جمعیت بالتوری سبز پس از اجرای سمپاشی حفاظتی نتوانست مانع از افزایش جمعیت شته ها شود و میانگین جمعیت آنها در الگوی حفاظتی به طور معنی داری از الگوی مرسوم بیش تر بود؛ اما در مزارع گوجه فرنگی، انبوهی جمعیت تریپس پیاز و کرم میوه خوار در الگوهای حفاظتی و مرسوم اختلاف زیادی نداشتند. بنابراین، در مزارع گوجه فرنگی، جایگزینی الگوی سمپاشی حفاظتی با سمپاشی مرسوم توصیه می شود، اما در باغ های سیب، الگوی حفاظتی باید در کنار روش های مکمل دیگر استفاده شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زکیه کریمی یزدان آباد
گروه گیاه;پزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
علی افشاری
دانشیار حشره;شناسی کشاورزی، گروه گیاه;پزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
ابولفضل حاجی اسمعیلیان
بخش تحقیقات رده بندی حشرات، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
احمد ندیمی
استادیار حشره; شناسی کشاورزی، گروه گیاه;پزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :