اثر دما و رطوبت روی نوسانات جمعیت لیسک Deroceras agreste و بررسی برخی ویژگی های زیستی آن در استان مازندران
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 12، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 72
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-12-3_006
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
لیسک Deroceras agreste یکی از مهمترین آفات کاهو در شرایط گلخانه و مزرعه است. نوسانات جمعیت این آفت در شهرستان قائمشهر (استان مازندران) با روشهای نمونهبرداری کادراندازی و تلهگذاری در سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ در چهار مزرعه کاهو بررسی شد. بررسی ها از شهریور یک سال (همزمان با شروع فعالیت روی علف های هرز) تا فروردین ماه سال بعد (انتهای فصل زراعی کاهو) نشان داد که بعد از تفریخ تخم ها در شهریور ماه، حضور و فعالیت لاروها مشاهده می شود که به تدریج بر جمعیت شان از شهریور تا آبان ماه افزوده و از آذر تا بهمن ماه کاسته می شود. جمعیت بالغ ها در شهریور ماه نسبت به لاروها کمتر بوده و به تدریج تا آبان ماه کمی افزایش می یابد. در آذرماه با کاهش جمعیت لاروها و تبدیل به مرحله بلوغ، تعداد بالغ ها از لاروها پیشی می گیرد. سپس، تا بهمن ماه کاهش جمعیت مشاهده می شود. در ابتدای زمان نمونه برداری در شهریور ماه و نیز ماه های مهر و آبان از فصل پاییز، جمعیت نسبت به سایر ماه های نمونه برداری بیشتر بود و اوج جمعیت لیسکها در آبان ماه با میانگین ۷/۴ ±۸۵ و ۸/۲±۴۸ به ترتیب برای لارو و بالغ در سال اول و ۰/۴ ±۸۳ و ۸/۲±۴۸ به ترتیب برای لارو و بالغ در سال دوم آزمایش، مشاهده شد. همچنین، همبستگی مثبت و معنی دار بین عوامل محیطی دما و رطوبت با تغییرات جمعیت لیسک ها وجود داشت. تخمریزی به طور میانگین ۸/۲۸ روز پس از جفتگیری، متوسط تعداد تخمها در هر دسته ۱۴/۳۰ عدد و درصد تخمهای تفریخ شده ۲/۹۰ درصد بود. نتایج حاصل از این تحقیق به عنوان یکی از اولین بررسیها در مورد تراکم و نوسانات جمعیت لیسک D. agreste میتواند در برنامهریزیهای مدیریت کنترل این آفت مفید واقع شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام احمدی
بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مولود غلام زاده چیتگر
بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :