محاسبه کشش های قیمیت و درآمدی تقاضای گردشگری داخلی شهر اصفهان در سالهای 88 و 90 (قبل و بعد از اجرای یارانه)

گردشگری نقش مهمی در اقتصاد جوامع ایفا می کند و شناسایی تقاضای آن، می تواند به تصمیم گیری های توسعه ی اقتصادی کمک شایانی بنماید. از طرفی قانون هدفمندی یارانه ها به عنوان یکی از شاخص ترین برنامه های اقتصادی و اجتماعی دولت تبعات و تأثیرات گوناگونی در برنامه ریزی های آینده به دنبال خواهد داشت. اما هدفمندی یارانه ها هزینه سفر مردم را در داخل کشور بالا بدره وبدون برنامه ریزی دولت می تواند اثرات منفی بر گردشگری داشته باشد. هدف از این تحقیق محاسبه کشش های قیمتی و ردآمدی گردشگری داخلی در شهر اصفهان قبل و بعد از اجرای یارانه ها می باشد. اطلاعات به کار رفته از نوع مقطعی شامل یک نمونه 500 خانوار گردشگر داخلی است که حداقل یک شب در شهر اصفهان در تابستان 1388 و یا تابستان 1390 اقامت داشته اند. نمونه مورد مطالعه به صورت تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شده و اطلاعات از طریق مصاحبه شفاهی با سرپرست خانوار و تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردیده ست. برای برآورد تابع تقاضای گردشگری از مدل آیدز (سیستم تقاضای تقریباً ایده آل) به شکل مدل رگرسیون، استفاده شده است. رگرسیون های مجزا برای برآورد تقاضا برای هر کدام از پنج کالای غذا، محل اقامت، ایاب و ذهاب، بازدید از نقاط دیدنی و سوغات محاسبه و نیز کشش های قیمتی تقاضا و مخارجی (درآمدی) تقاضا برای آنها محاسبه شده است. نتایج نشان می دهد که کشش قیمتی تقاضای غذا، محل اقامت، ایاب و ذهاب، بازدید از نقاط دیدنی و سوغات به ترتیب در تابستان سال 1388 برابر با 0/264-، 0/058-، 0/760-، 0/043- و 0/132- و کشش مخارجی (درآمدی) تقاضا به ترتیب 1/040، 0/904، 0/035، 0/516 و 0/534 می باشد. همچنین کشش قیمتی تقاضای غذا، محل اقامت، ایاب و ذهب، بازدید از نقاط دیدنی و سوغات به ترتیب در تابستان سال 1390 برابر با 0/333-، 0/526، 1/111، 0/777 و 0/973 و کشش مخارجی (درآمدی) تقاضا به ترتیب 0/587، 0/308، 0/563، 0/426 و 0/165 می باشد. این ارقام نشان می دهد که در سال 1388 همه ی کالاها از نظر کشش قیمتی تقاضا، کم کشش می باشند و با توجه به کشش های مخارجی، کالای غذا یک کالای لوکس و بقیه کالاهای ضروری می باشند. و در سال 1390 تنها کالای غذا یک کالای معمولی و از نظر کشش های مخارجی همه کالاها از نوع ضروری محسوب می شوند.