بررسی مقاومت کنه قرمز مرکبات Panonychus citri به کنه کش بروموپروپیلات و تاثیر سه نوع سینرژیست روی سطح مقاومت آن
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 9، شماره: 2
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 162
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-9-2_003
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
ویژگی های زیست شناسی کنه قرمز مرکبات، (Panonychus citri (McGregor) (Acari: Tetranychidae مانند دوره زندگی، نتاج فراوان و تولیدمثل نرزایی باعث شده تا توانایی بالایی در گسترش مقاومت به کنهکشها داشته باشد. یکی از ترکیبات توصیه شده توسط سازمان حفظ نباتات برای کنترل کنه قرمز مرکبات، بروموپروپیلات است. در این تحقیق میزان مقاومت این کنه به بروموپروپیلات مورد بررسی قرار گرفت. آزمون های زیست سنجی سموم و سینرژیستها با برج پاشش انجام شد. نتایج نشان دهنده مقاومت ۶۳/۱۰ برابری این کنه نسبت به بروموپروپیلات می باشد. پیش تیمار جمعیت حساس (SP) کنه قرمز مرکبات با بازدارنده سیتوکروم اکسیداز (PBO)، بازدارنده استراز (TPP) و بازدارنده گلوتاتیون اس-ترانسفراز (DEM) سمیت بروموپروپیلات را به ترتیب ۵۸/۵، ۸۹/۵ و ۵۹/۴ برابر افزایش داد، در حالی که این نسبت ها برای جمعیت مقاوم (RP) به ترتیب ۴۴/۲، ۵۱/۲ و ۳۸/۲ برابر بود. نتایج آزمون های سینرژیستی نشان دهنده ی عدم دخالت آنزیم های استرازی، گلوتاتیون اس-ترانسفراز و مونواکسیژناز در مقاومت به بروموپروپیلات می باشند. هرچند که میزان فعالیت سیستم مونواکسیژناز، آلفا-، بتا- استراز و گلوتاتیون اس-ترانسفراز در جمعیت مقاوم به ترتیب ۳۹/۱، ۷۰/۱، ۸۳/۱ و ۳۴/۱ برابر بیشتر از جمعیت حساس بود. اندازه گیری فراسنجه های کینتیکی نشان دهنده تغییر کیفی در آنزیم های استرازی و گلوتاتیون اس-ترانسفرازی می باشد. دلیل افزایش فعالیت آنزیم های سم زدا ممکن است ناشی از کاربرد کنه کش هایی باشد که علیه جمعیت مقاوم در باغ های مرکبات به کار برده شده است. بنابراین به احتمال سازوکارهایی غیر از مقاومت متابولیکی مانند غیرحساس شدن مکان هدف یا کاهش نفوذ، دلیل بروز مقاومت می باشد. برای جلوگیری از توسعه بیشتر مقاومت ضروری است علاوه بر کاهش مصرف بروموپروپیلات، از کنه کش هایی با شیوه تاثیر متفاوت استفاده شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیرا امامی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمد قدمیاری
گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :